Tena kho pana samayena nigaṇṭho nāṭaputto macchikāsaṇḍaṃ anuppatto hoti mahatiyā nigaṇṭhaparisāya saddhiṃ. Assosi kho citto gahapati – "nigaṇṭho kira nāṭaputto macchikāsaṇḍaṃ anuppatto mahatiyā nigaṇṭhaparisāya saddhi"nti.
Atha kho citto gahapati sambahulehi upāsakehi saddhiṃ yena nigaṇṭho nāṭaputto tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā nigaṇṭhena nāṭaputtena saddhiṃ sammodi. Sammodanīyaṃ kathaṃ sāraṇīyaṃ vītisāretvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinnaṃ kho cittaṃ gahapatiṃ nigaṇṭho nāṭaputto etadavoca – "saddahasi tvaṃ, gahapati, samaṇassa gotamassa – atthi avitakko avicāro samādhi, atthi vitakkavicārānaṃ nirodho"ti?

W owym czasie dżinista Nataputta do miasta Macchikasanda przyszedł razem z dużą grupą dżinistów. Usłyszał gospodarz Citta - "Naprawdę dżinista Nataputta do miasta Macchikasanda przyszedł razem z dużą grupą dżinistów."
Wtedy gospodarz Citta z licznymi świeckimi wyznawcami do dżinisty Nataputty zbliżył się, zbliżywszy się, z dżinistą Nataputtą przyjacielskie pozdrowienia wymienił. Przyjacielskie pozdrowienia i uprzejmości wymieniwszy, z boku usiadł. Do gospodarza Citty, który z boku usiadł, dżinista Nataputta powiedział to: "Czy ty wierzysz, gospodarzu, ascecie Gotamie, że jest wolne od koncentracji umysłu, wolne od badania umysłem skupienie medytacyjne, że jest koncentracji umysłu i badania umysłem zniszczenie?"

"Na khvāhaṃ ettha, bhante, bhagavato saddhāya gacchāmi -atthi avitakko avicāro samādhi, atthi vitakkavicārānaṃ nirodho"ti.
Evaṃ vutte, nigaṇṭho nāṭaputto ulloketvā etadavoca – "idaṃ bhavanto passantu, yāva ujuko cāyaṃ citto gahapati, yāva asaṭho cāyaṃ citto gahapati, yāva amāyāvī cāyaṃ citto gahapati, vātaṃ vā so jālena bādhetabbaṃ maññeyya, yo vitakkavicāre nirodhetabbaṃ maññeyya, sakamuṭṭhinā vā so gaṅgāya sotaṃ āvāretabbaṃ maññeyya, yo vitakkavicāre nirodhetabbaṃ maññeyyā"ti.

"Naprawdę w tym punkcie, panie, ja nie idę za wiarą (w słowa) Błogosławionego, że jest wolne od koncentracji umysłu, wolne od badania umysłem skupienie medytacyjne, że jest koncentracji umysłu i badania umysłem zniszczenie."
Kiedy tak było powiedziane, dżinista Nataputta z góry (na dżinistów) popatrzywszy, powiedział to: "Na to czcigodni niech patrzą, jakże prostolinijny jest ten gospodarz Citta, jakże szczery jest ten gospodarz Citta, jakże rzetelny jest ten gospodarz Citta. Ten, kto myślałby, że wiatr siecią można zatrzymać, ten mógłby myśleć, że koncentrację umysłu i badania umysłem można zniszczyć, albo ten, kto myślałby, że własną ręką prąd Gangesu można powstrzymać, ten mógłby myśleć, że koncentrację umysłu i badania umysłem można zniszczyć."

"Taṃ kiṃ maññasi, bhante, katamaṃ nu kho paṇītataraṃ – ñāṇaṃ vā saddhā vā"ti?
"Saddhāya kho, gahapati, ñāṇaṃyeva paṇītatara"nti.
"Ahaṃ kho, bhante, yāvadeva ākaṅkhāmi, vivicceva kāmehi vivicca akusalehi dhammehi savitakkaṃ savicāraṃ vivekajaṃ pītisukhaṃ paṭhamaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi. Ahaṃ kho, bhante, yāvadeva ākaṅkhāmi, vitakkavicārānaṃ vūpasamā …pe… dutiyaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi. Ahaṃ kho, bhante, yāvadeva ākaṅkhāmi, pītiyā ca virāgā …pe… tatiyaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi. Ahaṃ kho, bhante, yāvadeva ākaṅkhāmi, sukhassa ca pahānā …pe… catutthaṃ jhānaṃ upasampajja viharāmi. Na so khvāhaṃ, bhante, evaṃ jānanto evaṃ passanto kassa aññassa samaṇassa vā brāhmaṇassa vā saddhāya gamissāmi, atthi avitakko avicāro samādhi, atthi vitakkavicārānaṃ nirodho"ti.
Evaṃ vutte, nigaṇṭho nāṭaputto sakaṃ parisaṃ apaloketvā etadavoca – "idaṃ bhavanto passantu, yāva anujuko cāyaṃ citto gahapati, yāva saṭho cāyaṃ citto gahapati, yāva māyāvī cāyaṃ citto gahapatī"ti.

"Co o tym myślisz, panie, co jest bardziej doskonałe, mądrość czy wiara?"
"Od wiary, gospodarzu, mądrość jest bardziej doskonała."
"Ja, panie, jak tylko chcę, całkowicie odcięty od przyjemności zmysłowych, całkowicie odcięty od złych skłonności, przywiązany do koncentracji umysłu i badania umysłem, w radości i szczęściu zrodzonym z odosobnienia, pierwsze wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyję. Ja, panie, jak tylko chcę, po ustaniu koncentracji umysłu i badania umysłem …etc… drugie wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyję. Ja, panie, jak tylko chcę, radość i brak pożądania …etc… trzecie wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyję. Ja, panie, jak tylko chcę, dzięki porzuceniu szczęścia …etc… czwarte wchłonięcie medytacyjne osiągnąwszy żyję. Naprawdę to nie jest tak, panie, że ja tak wiedząc, tak widząc, będę szedł za wiarą (w słowa) jakiegoś ascety albo bramina, że jest wolne od koncentracji umysłu, wolne od badania umysłem skupienie medytacyjne, że jest koncentracji umysłu i badania umysłem zniszczenie."
Kiedy tak było powiedziane, dżinista Nataputta na własną grupę popatrzywszy powiedział to: "Na to czcigodni niech patrzą, jakże nieszczery jest ten gospodarz Citta, jakże podstępny jest ten gospodarz Citta, jakże zakłamany jest ten gospodarz Citta."

"Idāneva kho te mayaṃ, bhante, bhāsitaṃ - 'evaṃ ājānāma idaṃ bhavanto passantu, yāva ujuko cāyaṃ citto gahapati, yāva asaṭho cāyaṃ citto gahapati, yāva amāyāvī cāyaṃ citto gahapatī'ti. Idāneva ca pana mayaṃ, bhante, bhāsitaṃ - 'evaṃ ājānāma idaṃ bhavanto passantu, yāva anujuko cāyaṃ citto gahapati, yāva saṭho cāyaṃ citto gahapati, yāva māyāvī cāyaṃ citto gahapatī'ti. Sace te, bhante, purimaṃ saccaṃ, pacchimaṃ te micchā. Sace pana te, bhante, purimaṃ micchā, pacchimaṃ te saccaṃ. Ime kho pana, bhante, dasa sahadhammikā pañhā āgacchanti. Yadā nesaṃ atthaṃ ājāneyyāsi, atha maṃ paṭihareyyāsi saddhiṃ nigaṇṭhaparisāya. Eko pañho, eko uddeso, ekaṃ veyyākaraṇaṃ. Dve pañhā, dve uddesā, dve veyyākaraṇāni. Tayo pañhā, tayo uddesā, tīṇi veyyākaraṇāni. Cattāro pañhā, cattāro uddesā, cattāri veyyākaraṇāni. Pañca pañhā, pañca uddesā, pañca veyyākaraṇāni. Cha pañhā, cha uddesā, cha veyyākaraṇāni. Satta pañhā, satta uddesā, satta veyyākaraṇāni. Aṭṭha pañhā, aṭṭha uddesā, aṭṭha veyyākaraṇāni. Nava pañhā, nava uddesā, nava veyyākaraṇāni. Dasa pañhā, dasa uddesā, dasa veyyākaraṇānī"ti.
Atha kho citto gahapati nigaṇṭhaṃ nāṭaputtaṃ ime dasa sahadhammike pañhe āpucchitvā uṭṭhāyāsanā pakkāmīti.

"To właśnie, panie, przez ciebie było do nas powiedziane: 'Tak rozumiemy - na to czcigodni niech patrzą, jakże prostolinijny jest ten gospodarz Citta, jakże szczery jest ten gospodarz Citta, jakże rzetelny jest ten gospodarz Citta.' To właśnie, panie, przez ciebie było do nas powiedziane: 'Tak rozumiemy - na to czcigodni niech patrzą, jakże nieszczery jest ten gospodarz Citta, jakże podstępny jest ten gospodarz Citta, jakże zakłamany jest ten gospodarz Citta.' Jeśli twoja, panie, pierwsza (wypowiedź) jest prawdą, wtedy druga jest fałszem. Ale jeśli twoja, panie, pierwsza (wypowiedź) jest fałszem, wtedy druga jest prawdą. Co więcej, panie, jest dziesięć pytań wspólnych dla (wszystkich) wyznawców. Kiedy ich znaczenie zrozumiałbyś, wtedy mógłbyś mi odpowiedzieć razem ze (swoją) grupą dżinistów. Jedno pytanie, jedno wprowadzenie, jedno wyjaśnienie. Dwa pytania, dwa wprowadzenia, dwa wyjaśnienia. Trzy pytania, trzy wprowadzenia, trzy wyjaśnienia. Cztery pytania, cztery wprowadzenia, cztery wyjaśnienia. Pięć pytań, pięć wprowadzeń, pięć wyjaśnień. Sześć pytań, sześć wprowadzeń, sześć wyjaśnień. Siedem pytań, siedem wprowadzeń, siedem wyjaśnień. Osiem pytań, osiem wprowadzeń, osiem wyjaśnień. Dziewięć pytań, dziewięć wprowadzeń, dziewięć wyjaśnień. Dziesięć pytań, dziesięć wprowadzeń, dziesięć wyjaśnień."
Wtedy gospodarz Citta dżiniście Nataputcie te dziesięć pytań wspólnych dla (wszystkich) wyznawców zadawszy, podniósłszy się z siedzenia odszedł.