"Nibbānasappāyaṃ vo, bhikkhave, paṭipadaṃ desessāmi. Taṃ suṇātha … pe … katamā ca sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā? Idha, bhikkhave, cakkhuṃ dukkhanti passati, rūpā dukkhāti passati, cakkhuviññāṇaṃ dukkhanti passati, cakkhusamphasso dukkhoti passati, yampidaṃ cakkhusamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tampi dukkhanti passati … pe … jivhā dukkhāti passati … pe … mano dukkhoti passati, dhammā dukkhāti passati, manoviññāṇaṃ dukkhanti passati, manosamphasso dukkhoti passati, yampidaṃ manosamphassapaccayā uppajjati vedayitaṃ sukhaṃ vā dukkhaṃ vā adukkhamasukhaṃ vā tampi dukkhanti passati. Ayaṃ kho sā, bhikkhave, nibbānasappāyā paṭipadā"ti.

"O właściwej do nibbany ścieżce was, mnisi, będę nauczał. Słuchajcie tego …etc… Jaka jest więc ta, mnisi, właściwa do nibbany ścieżka? W tym świecie, mnisi, mnich zatem oko jako pełne cierpienia widzi, formy (widziane) zatem jako pełne cierpienia widzi, świadomość oka zatem jako pełną cierpienia widzi, kontakt wzrokowy zatem jako pełen cierpienia widzi, także to, co za przyczyną kontaktu wzrokowego rodzi się, doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, to także zatem jako pełne cierpienia widzi …etc… język zatem jako pełen cierpienia widzi …etc… umysł zatem jako pełen cierpienia widzi, dhammy zatem jako pełne cierpienia widzi, świadomość umysłu zatem jako pełną cierpienia widzi, kontakt umysłowy zatem jako pełen cierpienia widzi. Także to, co za przyczyną kontaktu umysłowego rodzi się, doświadczając szczęścia albo cierpienia, albo ani cierpienia i ani szczęścia, to także zatem jako pełne cierpienia widzi. To jest ta, mnisi, właściwa do nibbany ścieżka."