"Cakkhuṃ, bhikkhave, dukkhaṃ. Yaṃ dukkhaṃ tadanattā, yadanattā taṃ 'netaṃ mama, nesohamasmi, na meso attā'ti evametaṃ yathābhūtaṃ sammappaññāya daṭṭhabbaṃ. Sotaṃ dukkhaṃ …pe… ghānaṃ dukkhaṃ … jivhā dukkhā … kāyo dukkho … mano dukkho. Yaṃ dukkhaṃ tadanattā, yadanattā taṃ'netaṃ mama, nesohamasmi, na meso attā'ti evametaṃ yathābhūtaṃ sammappaññāya daṭṭhabbaṃ. Evaṃ passaṃ …pe… 'nāparaṃ itthattāyā'ti pajānātī"ti.

"Oko, mnisi, jest cierpieniem. To, co jest cierpieniem, wtedy jest nie ja. Jeśli jest nie ja, 'to nie jest moje, to nie jestem ja, to nie jest moje ja' tak właśnie zgodnie z prawdą, z pełną mądrością powinno być ujrzane. Ucho jest cierpieniem …etc… Nos jest cierpieniem … Język jest cierpieniem … Ciało jest cierpieniem … Umysł jest cierpieniem. To, co jest cierpieniem, wtedy jest nie ja. Jeśli jest nie ja, 'to nie jest moje, to nie jestem ja, to nie jest moje ja' tak właśnie zgodnie z prawdą, z pełną mądrością powinno być ujrzane. Tak widząc, mnisi …etc… Rozumie on – ' … niczego innego nie ma więc w tym życiu'".