Sāvatthinidānaṃ. Tena kho pana samayena pañcannaṃ rājūnaṃ pasenadipamukhānaṃ pañcahi kāmaguṇehi samappitānaṃ samaṅgībhūtānaṃ paricārayamānānaṃ ayamantarākathā udapādi – "kiṃ nu kho kāmānaṃ agga"nti?
Tatrekacce evamāhaṃsu – "rūpā kāmānaṃ agga"nti. Ekacce evamāhaṃsu – "saddā kāmānaṃ agga"nti. Ekacce evamāhaṃsu – "gandhā kāmānaṃ agga"nti. Ekacce evamāhaṃsu – "rasā kāmānaṃ agga"nti. Ekacce evamāhaṃsu – "phoṭṭhabbā kāmānaṃ agga"nti. Yato kho te rājāno nāsakkhiṃsu aññamaññaṃ saññāpetuṃ.

W Savatthi. W tym czasie między pięciu królami na czele z (królem) Pasenadi, pięcioma przyjemnościami zmysłowymi obdarzonymi, obdarowanymi, bawiącymi się dobrze, ta rozmowa odbyła się: "Która z przyjemności zmysłowych jest najwyższa?"
Tam jeden tak powiedział: "Przyjemność form (widzianych) jest najwyższa." Jeden tak powiedział: "Przyjemność dźwięków jest najwyższa." Jeden tak powiedział: "Przyjemność zapachów jest najwyższa." Jeden tak powiedział: "Przyjemność smaków jest najwyższa." Jeden tak powiedział: "Przyjemność przedmiotów dotyku jest najwyższa." Z tego powodu ci królowie nie mogli jeden drugiego przekonać.

Atha kho rājā pasenadi kosalo te rājāno etadavoca – "āyāma, mārisā, yena bhagavā tenupasaṅkamissāma, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ etamatthaṃ paṭipucchissāma. Yathā no bhagavā byākarissati tathā naṃ dhāressāmā"ti.
"Evaṃ, mārisā"ti kho te rājāno rañño pasenadissa kosalassa paccassosuṃ.

Wtedy Pasenadi, król Kosali, do tych królów powiedział to: "Chodźmy, Panowie, do Błogosławionego pójdziemy, zbliżywszy się, zapytamy Błogosławionego o tę sprawę. Jak nam Błogosławiony wyjaśni, tak (to) przyjmiemy.
"Tak, Panie", ci królowie królowi Kosali, Pasenadi, przytaknęli.

Atha kho te pañca rājāno pasenadipamukhā yena bhagavā tenupasaṅkamiṃsu, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdiṃsu. Ekamantaṃ nisinno kho rājā pasenadi kosalo bhagavantaṃ etadavoca – "idha, bhante, amhākaṃ pañcannaṃ rājūnaṃ pañcahi kāmaguṇehi samappitānaṃ samaṅgībhūtānaṃ paricārayamānānaṃ ayamantarākathā udapādi – 'kiṃ nu kho kāmānaṃ agga'nti? Ekacce evamāhaṃsu – 'rūpā kāmānaṃ agga'nti. Ekacce evamāhaṃsu – 'saddā kāmānaṃ agga'nti. Ekacce evamāhaṃsu – 'gandhā kāmānaṃ agga'nti. Ekacce evamāhaṃsu – 'rasā kāmānaṃ agga'nti. Ekacce evamāhaṃsu – 'phoṭṭhabbā kāmānaṃ agga'nti. Kiṃ nu kho, bhante, kāmānaṃ agga"nti?

Wtedy tych pięciu królów na czele z (królem) Pasenadi do Błogosławionego zbliżyło się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadło. Pasenadi, król Kosali, który z boku usiadł, do Błogosławionego powiedział to: "Tutaj, Panie, między pięciu naszymi królami, pięcioma przyjemnościami zmysłowymi obdarzonymi, obdarowanymi, bawiącymi się dobrze, ta rozmowa odbyła się: 'Która z przyjemności zmysłowych jest najwyższa?' Jeden tak powiedział - 'Przyjemność form (widzianych) jest najwyższa.' Jeden tak powiedział: 'Przyjemność dźwięków jest najwyższa.' Jeden tak powiedział: 'Przyjemność zapachów jest najwyższa.' Jeden tak powiedział: 'Przyjemność smaków jest najwyższa.' Jeden tak powiedział: 'Przyjemność przedmiotów dotyku jest najwyższa.' Która, Panie, przyjemność zmysłowa jest najwyższa?"

"Manāpapariyantaṃ khvāhaṃ, mahārāja, pañcasu kāmaguṇesu agganti vadāmi. Teva, mahārāja, rūpā ekaccassa manāpā honti, teva rūpā ekaccassa amanāpā honti. Yehi ca yo rūpehi attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo, so tehi rūpehi aññaṃ rūpaṃ uttaritaraṃ vā paṇītataraṃ vā na pattheti. Te tassa rūpā paramā honti. Te tassa rūpā anuttarā honti.

"Ta, która jest bezgranicznie przyjemna, (tak) naprawdę ja mówię, wielki królu, spośród pięciu przyjemności zmysłowych jest najwyższa. Te właśnie, wielki królu, formy (widziane) dla jednego są przyjemne, te właśnie formy (widziane) dla jednego są nieprzyjemne. Zatem ten, kto tymi formami (widzianymi) jest zachwycony, w pełni zadowolony, on od tych form (widzianych) żadnej innej formy wyższej albo bardziej doskonałej nie pragnie. Te jego formy (widziane) są najwyższe. Te jego formy (widziane) są niezrównane.

Teva, mahārāja, saddā ekaccassa manāpā honti, teva saddā ekaccassa amanāpā honti. Yehi ca yo saddehi attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo, so tehi saddehi aññaṃ saddaṃ uttaritaraṃ vā paṇītataraṃ vā na pattheti. Te tassa saddā paramā honti. Te tassa saddā anuttarā honti.

Te właśnie, wielki królu, dźwięki dla jednego są przyjemne, te właśnie dźwięki dla jednego są nieprzyjemne. Zatem ten, kto tymi dźwiękami jest zachwycony, w pełni zadowolony, on od tych dźwięków żadnego innego dźwięku wyższego albo bardziej doskonałego nie pragnie. Te jego dźwięki są najwyższe. Te jego dźwięki są niezrównane.

Teva, mahārāja, gandhā ekaccassa manāpā honti, teva gandhā ekaccassa amanāpā honti. Yehi ca yo gandhehi attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo, so tehi gandhehi aññaṃ gandhaṃ uttaritaraṃ vā paṇītataraṃ vā na pattheti. Te tassa gandhā paramā honti. Te tassa gandhā anuttarā honti.

Te właśnie, wielki królu, zapachy dla jednego są przyjemne, te właśnie zapachy dla jednego są nieprzyjemne. Zatem ten, kto tymi zapachami jest zachwycony, w pełni zadowolony, on od tych zapachów żadnego innego zapachu wyższego albo bardziej doskonałego nie pragnie. Te jego zapachy są najwyższe. Te jego zapachy są niezrównane.

Teva, mahārāja, rasā ekaccassa manāpā honti, teva rasā ekaccassa amanāpā honti. Yehi ca yo rasehi attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo, so tehi rasehi aññaṃ rasaṃ uttaritaraṃ vā paṇītataraṃ vā na pattheti. Te tassa rasā paramā honti. Te tassa rasā anuttarā honti.

Te właśnie, wielki królu, smaki dla jednego są przyjemne, te właśnie smaki dla jednego są nieprzyjemne. Zatem ten, kto tymi smakami jest zachwycony, w pełni zadowolony, on od tych smaków żadnego innego smaku wyższego albo bardziej doskonałego nie pragnie. Te jego smaki są najwyższe. Te jego smaki są niezrównane.

Teva, mahārāja, phoṭṭhabbā ekaccassa manāpā honti, teva phoṭṭhabbā ekaccassa amanāpā honti. Yehi ca yo phoṭṭhabbehi attamano hoti paripuṇṇasaṅkappo, so tehi phoṭṭhabbehi aññaṃ phoṭṭhabbaṃ uttaritaraṃ vā paṇītataraṃ vā na pattheti. Te tassa phoṭṭhabbā paramā honti. Te tassa phoṭṭhabbā anuttarā hontī"ti.

Te właśnie, wielki królu, przedmioty dotyku dla jednego są przyjemne, te właśnie przedmioty dotyku dla jednego są nieprzyjemne. Zatem ten, kto tymi przedmiotami dotyku jest zachwycony, w pełni zadowolony, on od tych przedmiotów dotyku żadnego innego przedmiotu wyższego albo bardziej doskonałego nie pragnie. Te jego przedmioty dotyku są najwyższe. Te jego przedmioty dotyku są niezrównane."

Tena kho pana samayena candanaṅgaliko upāsako tassaṃ parisāyaṃ nisinno hoti. Atha kho candanaṅgaliko upāsako uṭṭhāyāsanā ekaṃsaṃ uttarāsaṅgaṃ karitvā yena bhagavā tenañjaliṃ paṇāmetvā bhagavantaṃ etadavoca – "paṭibhāti maṃ bhagavā, paṭibhāti maṃ sugatā"ti.
"Paṭibhātu taṃ candanaṅgalikā"ti bhagavā avoca.

W owym czasie świecki wyznawca, Candanangalika, wśród tego zgromadzenia siedział. Wtedy świecki wyznawca, Candanangalika, podniósłszy się z siedzenia, na ramię górną część szaty zarzuciwszy, ku Błogosławionemu złożone ręce podniósłszy, do Błogosławionego powiedział to: "Jest dla mnie oczywiste, Błogosławiony, jest dla mnie oczywiste, Sugato."
"Niech to będzie oczywiste, Candanangaliko", Błogosławiony powiedział.

Atha kho candanaṅgaliko upāsako bhagavato sammukhā tadanurūpāya gāthāya abhitthavi –

"Padumaṃ yathā kokanadaṃ sugandhaṃ,
Pāto siyā phullamavītagandhaṃ,
Aṅgīrasaṃ passa virocamānaṃ,
Tapantamādiccamivantalikkhe"ti.

Atha kho te pañca rājāno candanaṅgalikaṃ upāsakaṃ pañcahi uttarāsaṅgehi acchādesuṃ. Atha kho candanaṅgaliko upāsako tehi pañcahi uttarāsaṅgehi bhagavantaṃ acchādesīti.

Wtedy świecki wyznawca, Candanangalika, przed Błogosławionym zgodnie z tym wiersz powiedział:

"Jak przyjemnie pachnący czerwony lotos,
Rankiem otworzyłby się, pełen zapachu,
Olśniewającego¹ widząc, jaśniejącego,
Jak świecące słońce na niebie."

Wtedy tych pięciu królów świeckiego wyznawcę, Candanangalikę, pięcioma górnymi szatami okryło. Wtedy świecki wyznawca, Candanangalika, tymi pięcioma górnymi szatami Błogosławionego okrył.