Vuttañhetaṃ bhagavatā, vuttamarahatāti me sutaṃ –

"Nayidaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ vussati janakuhanatthaṃ, na janalapanatthaṃ, na lābhasakkārasilokānisaṃsatthaṃ, na 'iti maṃ jano jānātū'ti. Atha kho idaṃ, bhikkhave, brahmacariyaṃ vussati saṃvaratthañceva pahānatthañcā"ti. Etamatthaṃ bhagavā avoca. Tatthetaṃ iti vuccati –

Powiedziane to było przez Błogosławionego, powiedziane to było przez arhata, tak słyszałem:

"Tym, mnisi, szlachetnym życiem, nie żyje się dla oszukiwania ludzi, dla rozmawiania z ludźmi, dla zysków, czci, sławy, zasług, nie dla (myśli) 'niech ludzie mnie tak nie rozpoznają'. Ale raczej tym, mnisi, szlachetnym życiem żyje się dla powściągliwości, dla porzucenia (przywiązań)." To znaczenie Błogosławiony powiedział. Teraz tak to mówi się:

"Saṃvaratthaṃ pahānatthaṃ, brahmacariyaṃ anītihaṃ,
Adesayi so bhagavā, nibbānogadhagāminaṃ.
Esa maggo mahattehi, anuyāto mahesibhi,
Ye ye taṃ paṭipajjanti, yathā buddhena desitaṃ,
Dukkhassantaṃ karissanti, satthusāsanakārino"ti.

Ayampi attho vutto bhagavatā, iti me sutanti.

"Dla powściągliwości, dla porzucenia (przywiązań), nie idąc za tradycją, szlachetnego życia
Nauczał ten Błogosławiony, prowadzącego do zanurzenia się w nibbanie.
Tą ścieżką z wielkimi celami kroczą wielcy mędrcy,
Wszyscy ci, którzy na nią wkraczają, jak Przebudzony nauczał,
Kres cierpienia osiągną, stosując się do nauk nauczyciela."

To także jest znaczenie tego, co powiedział Błogosławiony, tak słyszałem.