_Uda.51

Āyusaṅkhārossajjana Sutta

Uwalniając siłę życiową

Tłumaczenie: Varapanyo

alternatywne tłumaczenie:

Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał blisko Vesali w Wielkim Lesie w Holu o Spadzistym Dachu. Wtedy, o poranku Zrealizowany założył szatę i zabrawszy swą miskę i płaszcz, wkroczył do Savatthi na żebraczy obchód. Po obejściu Vesali i powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, odezwał się do czcigodnego Anandy: „Zabierz matę, Anando. Pójdę do Świątyni Capala na południowe przebywanie”. „Tak jest, czcigodny panie”, odpowiedział czcigodny Ananda i po zabraniu maty podążył blisko za Zrealizowanym. Wtedy Zrealizowany doszedł do Świątyni Capala i po dojściu usiadł na przygotowanym siedzeniu. Siedząc tam, Zrealizowany odezwał się do czcigodnego Anandy: „Przyjemne, Anando, jest Vesali. Przyjemna jest Świątynia Udena, Świątynia Gotamaka, Świątynia Sattamba, Świątynia Bahuputta, Świątynia Sarandada, Świątynia Capala. Anando, każdy kto utrzymał przy istnieniu i rozwinął cztery podstawy sukcesu, uczynił je pojazdem, uczynił je podstawą, ustanowił, skonsolidował, i odpowiednio praktykował, gdyby zechciał mógłby żyć eon lub pozostałość eonu. Tathagata, Anando, utrzymał przy istnieniu i rozwinął cztery podstawy sukcesu, uczynił je pojazdem, uczynił je podstawą, ustanowił, skonsolidował, i odpowiednio praktykował i gdyby zechciał, Tathagata mógłby żyć eon lub pozostałość eonu”. Ale chociaż taka obszerna aluzja została uczyniona przez Zrealizowanego, taki oczywisty znak, czcigodny Ananda nie był zdolny go pojąć i nie błagał Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany żyje eon, niech Pomyślny żyje eon, dla dobra wielu, dla szczęścia wielu, kierowany współczuciem dla świata, dla dobra, dobrobytu i szczęścia bogów i ludzi”, gdyż jego umysł był opanowany przez Marę. Drugi raz i trzeci raz Zrealizowany odezwał się do czcigodnego Anandy, mówiąc: „Przyjemne, Anando, jest Vesali. Przyjemna jest Świątynia Udena, Świątynia Gotamaka, Świątynia Sattamba, Świątynia Bahuputta, Świątynia Sarandada, Świątynia Capala. Anando, każdy kto utrzymał przy istnieniu i rozwinął cztery podstawy sukcesu, uczynił je pojazdem, uczynił je podstawą, ustanowił, skonsolidował, i odpowiednio praktykował, gdyby zechciał mógłby żyć eon lub pozostałość eonu. Tathagata, Anando, utrzymał przy istnieniu i rozwinął cztery podstawy sukcesu, uczynił je pojazdem, uczynił je podstawą, ustanowił, skonsolidował, i odpowiednio praktykował i gdyby zechciał, Tathagata mógłby żyć eon lub pozostałość eonu”. Ale drugi raz i trzeci raz czcigodny Ananda nie był zdolny go pojąć i nie błagał Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany żyje eon, niech pomyślny żyje eon, dla dobra wielu, dla szczęścia wielu, kierowany współczuciem dla świata, dla dobra, dobrobytu i szczęścia bogów i ludzi”, gdyż jego umysł był opanowany przez Marę. Wtedy Zrealizowany odezwał się do czcigodnego Anandy: „Idź Anando. Czyń to co uważasz jest czas czynić”. „Tak jest, czcigodny panie”, odpowiedział czcigodny Ananda i po wstaniu z miejsca pokłonił się Zrealizowanemu i trzymając go po swej prawej stronie, odszedł i usiadł u korzenia pewnego drzewa nieopodal. Wtedy, niedługo po odejściu czcigodnego Anandy, do Zrealizowanego podszedł Mara Zły. Stojąc z boku, Mara Zły rzekł do Zrealizowanego: „Niech Zrealizowany, czcigodny panie, osiągnie finałowe wygaszenie, niech Pomyślny osiągnie finałowe wygaszenie. To czas, czcigodny panie, na finałowe wygaszenie Zrealizowanego. Te słowa, czcigodny panie, zostały wypowiedziane przez Zrealizowanego: 'Zły, nie osiągnę finałowego wygaszenia, zanim moi mnisi nie będą mądrzy, zdyscyplinowani, przekonani, po osiągnięciu bezpieczeństwa od niewoli, uczeni, ekspertami w Dhammie, praktykujący zgodnie z Dhammą, praktykujący w odpowiedni sposób, żyjąc i podążając za Dhammą, ani też zanim po byciu pouczonymi przez ich nauczycieli, będą zdolni ogłaszać, nauczać, deklarować, ustanawiać, odsłaniać, wykładać i wyjaśniać (ją innym); ani też zanim obalając powstałe teorie o Dhammie ludzi z zewnątrz, będą zdolni nauczać przekonywującej Dhammy'. Ale teraz, czcigodny panie, mnisi są mądrzy, zdyscyplinowani, przekonani, po osiągnięciu bezpieczeństwa od niewoli, uczeni, ekspertami w Dhammie, praktykujący zgodnie z Dhammą, praktykujący w odpowiedni sposób, żyją podążając za Dhammą, jak też po byciu pouczonymi przez ich nauczycieli, są zdolni ogłaszać, nauczać, deklarować, ustanawiać, odsłaniać, wykładać i wyjaśniać (ją innym); jak też obalając powstałe teorie o Dhammie ludzi z zewnątrz, są zdolni nauczać przekonywującej Dhammy. Niech Zrealizowany, czcigodny panie, osiągnie finałowe wygaszenie, niech Pomyślny osiągnie finałowe wygaszenie. To czas, czcigodny panie, na finałowe wygaszenie Zrealizowanego. Te słowa, czcigodny panie, zostały wypowiedziane przez Zrealizowanego: 'Zły, nie osiągnę finałowego wygaszenia, zanim moje mniszki … świeccy wyznawcy … świeckie wyznawczynie nie będą mądre, zdyscyplinowane, przekonane, uczone, ekspertami w Dhammie, praktykujące zgodnie z Dhammą, praktykujące w odpowiedni sposób, żyjące i podążające za Dhammą, ani też zanim po byciu pouczonymi przez ich nauczycieli, będą zdolne ogłaszać, nauczać, deklarować, ustanawiać, odsłaniać, wykładać i wyjaśniać (ją innym); ani też zanim obalając powstałe teorie o Dhammie ludzi z zewnątrz, będą zdolne nauczać przekonywującej Dhammy'. Ale teraz, czcigodny panie, świeckie wyznawczynie są mądre, zdyscyplinowane, przekonane, uczone, ekspertami w Dhammie, praktykujące zgodnie z Dhammą, praktykujące w odpowiedni sposób, żyją podążając za Dhammą, jak też po byciu pouczonymi przez ich nauczycieli, są zdolne ogłaszać, nauczać, deklarować, ustanawiać, odsłaniać, wykładać i wyjaśniać (ją innym); jak też obalając powstałe teorie o Dhammie ludzi z zewnątrz, są zdolne nauczać przekonywującej Dhammy. Niech Zrealizowany, czcigodny panie, osiągnie finałowe wygaszenie, niech Pomyślny osiągnie finałowe wygaszenie. To czas, czcigodny panie, na finałowe wygaszenie Zrealizowanego. Te słowa, czcigodny panie, zostały wypowiedziane przez Zrealizowanego: 'Zły, nie osiągnę finałowego wygaszenia, zanim te moje święte życie nie pędzie udane i prosperujące, szeroko rozpropagowane i rozpowszechnione wśród wielu, aż zostanie dobrze wyłożone bogom i ludziom'. Teraz jest czas, czcigodny panie, by Zrealizowany osiągnął finałowe wygaszenie”. Kiedy to zostało powiedziane, Zrealizowany odezwał się do Mary Złego: „Możesz spocząć zadowolony. Już niedługo Tathagata osiągnie finałowe wygaszenie. Trzy miesiące od teraz Tathagata osiągnie finałowe wygaszenie”. To wtedy, w Świątyni Capala, Zrealizowany, uważnie i jasno pojmujący, uwolnił siłę życiową. I kiedy Zrealizowany uwolnił siłę życiową, powstało wielkie trzęsienie ziemi i wielki budzący lęk huk grzmotu przeszył powietrze. Wtedy, rozumiejąc tego znaczenie, Zrealizowany wygłosił przy tej okazji taką inspirującą wypowiedź:

Mędrzec uwolnił siłę istnienia
Tworzącą mierzalne i niemierzalne,
Wewnętrznie szczęśliwy i opanowany, oddzielił się
Od indywidualnej egzystencji jak powłoka od pancerza.