|
|
Komentarz tłumacza:
Zatem zapamiętywanie tekstu może przynosić korzyści w postaci wzbudzania i kształtowania oraz doskonalenia ukierunkowanego rozpatrywania (vitakka) oraz wnikliwego dochodzenia (vicāra).
Co więcej, trenując tak złożoności mowy możemy jednocześnie przeciwdziałać kilku przeszkodom. Mówi się, że ukierunkowane rozpatrywanie, (vitakka) nakierowuje umysł na obiekt (w tym przypadku na recytowany tekst), przeciwdziałając odrętwieniu i ospałości (thīna middha). Wnikliwe dochodzenie natomiast (vicāra) „zakotwicza się w obiekcie” i go podtrzymuje, dzięki czemu stan nakierowania umysłu jest kontynuowany i intensyfikowany, przeciwdziałając wątpliwościom (vicikicchā). Buddha dawał wskazówki tym, których męczy senność podczas praktyki by w takim momencie wyrecytowali jakiś ustęp Dhammy. Zapamiętany tekst pomaga zatem w medytacji na wiele różnych sposobów, nie tylko informacyjnych.
Najprostszym przykładem jest liczenie, które w Visuddhimagdze też jest metodą ustanawiania uważności oddechu. Robi się to licząc oddechy, choć nie więcej jak do dziesięciu, inaczej umysł zajmuje się samymi liczbami zapominając, że miał liczyć oddechy.
Zatem krótka sutta, która jest rdzeniem i najbardziej szczegółowym wyjaśnieniem praktyki uważności oddechu, dla ułatwienia też skomponowana jako szesnaście stopni, nadaje się idealnie do ćwiczenia swej własnej sati poprzez vitakkę i vicāra, tak by budować warunki sprzyjające pojawieniu się jhāny.
SN.54.19
Addhānapariññā Sutta
Mowa o pojmowaniu obranego kursu
Tłumaczenie na podstawie oryginalnego tekstu w Pāḷi
Mnisi, koncentracja dzięki uważności oddechu, gdy jest doskonalona, gdy jest praktykowana, prowadzi do wyzbycia się zniewoleń, prowadzi do wykorzeniania utajonych tendencji, prowadzi do pojmowania obranego kursu.
W jaki sposób, mnisi, koncentracja dzięki uważności oddechu, gdy jest doskonalona, gdy jest praktykowana, prowadzi do wyzbycia się zniewoleń, prowadzi do wykorzeniania utajonych tendencji, prowadzi do pojmowania obranego kursu?
Otóż, mnisi, mnich taki, udaje się w ustępy leśne, u stóp drzewa bądź w pustym pomieszczeniu siada ze skrzyżowanymi nogami, utrzymując wyprostowane ciało i umiejscawia swoją uważność przed sobą, w okolicach twarzy. W ten sposób świadomie wdycha, świadomie wydycha.
[1] Robiąc głęboki wdech, rozumie właściwie: „Robię głęboki wdech”. Robiąc głęboki wydech, rozumie właściwie: „Robię głęboki wydech”.
( …pe… - tak jak w Ekadhamma Sutta (SN.54.01 – Mowa o jednej rzeczy) …pe… )
[16] „Obserwując poniechanie, robię wdech"- tak praktykuje. „Obserwując poniechanie, robię wydech"- tak praktykuje.
W taki sposób, mnisi, koncentracja dzięki uważności oddechu, gdy jest doskonalona, gdy jest praktykowana, prowadzi do wyzbycia się zniewoleń, prowadzi do wykorzeniania utajonych tendencji, prowadzi do pojmowania obranego kursu.
Chcąc wykorzystać część lub całość tego dzieła, należy używać licencji GFDL:
Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję lub/i modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.2 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.
Można także użyć następującej licencji Creative Commons:
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Oryginał można znaleźć na tej stronie: http://www.tipitaka.org/romn/cscd/s0305m.mul0.xml
Redakcja portalu tłumaczeń buddyjskich: http://SASANA.PL/
Tłumaczenie: Piotr Jagodziński