Ekaṃ samayaṃ bhagavā rājagahe viharati veḷuvane kalandakanivāpe. Tena kho pana samayena aññataro bhikkhu theranāmako ekavihārī ceva hoti ekavihārassa ca vaṇṇavādī. So eko gāmaṃ piṇḍāya pavisati eko paṭikkamati eko raho nisīdati eko caṅkamaṃ adhiṭṭhāti. Atha kho sambahulā bhikkhū yena bhagavā tenupasaṅkamiṃsu, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdiṃsu. Ekamantaṃ nisinnā kho te bhikkhū bhagavantaṃ etadavocuṃ – "idha, bhante, aññataro bhikkhu theranāmako ekavihārī ekavihārassa ca vaṇṇavādī"ti.

Pewnego razu Błogosławiony w mieście Rajagaha przebywał, w gaju Veluvana, w miejscu karmienia wiewiórek. W tym czasie pewien mnich imieniem Thera był żyjącym w samotności i życie w samotności wychwalał. On sam jeden do wsi za jałmużną chodził, sam jeden wracał, sam jeden w odosobnieniu siedział, sam jeden chodził i stał. Wtedy liczni mnisi do Błogosławionego zbliżyli się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiedli. Tamci mnisi, którzy z boku usiedli, do Błogosławionego powiedzieli to: "Tutaj, Panie, pewien mnich imieniem Thera jest żyjącym w samotności i życie w samotności wychwala."

Atha kho bhagavā aññataraṃ bhikkhuṃ āmantesi – "ehi tvaṃ, bhikkhu, mama vacanena theraṃ bhikkhuṃ āmantehi – 'satthā taṃ, āvuso thera, āmantetī'"ti.
"Evaṃ, bhante"ti kho so bhikkhu bhagavato paṭissutvā yenāyasmā thero tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā āyasmantaṃ theraṃ etadavoca – "satthā taṃ, āvuso thera, āmantetī"ti.
"Evamāvuso"ti kho āyasmā thero tassa bhikkhuno paṭissutvā yena bhagavā tenupasaṅkami, upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi.
Ekamantaṃ nisinnaṃ kho āyasmantaṃ theraṃ bhagavā etadavoca – "saccaṃ kira tvaṃ, thera, ekavihārī ekavihārassa ca vaṇṇavādī"ti?
"Evaṃ, bhante".
"Yathā kathaṃ pana tvaṃ, thera, ekavihārī ekavihārassa ca vaṇṇavādī"ti?
"Idhāhaṃ, bhante, eko gāmaṃ piṇḍāya pavisāmi eko paṭikkamāmi eko raho nisīdāmi eko caṅkamaṃ adhiṭṭhāmi. Evaṃ khvāhaṃ, bhante, ekavihārī ekavihārassa ca vaṇṇavādī"ti.

Wtedy Błogosławiony do pewnego mnicha zwrócił się: "Przyjdź ty, mnichu, moimi słowami do mnicha Thery zwróć się - 'Nauczyciel ciebie, przyjacielu, zaprasza.'"
"Tak, Panie", ten mnich Błogosławionemu odpowiedziawszy, do czcigodnego Thery zbliżył się, zbliżywszy się, do czcigodnego Thery powiedział to: "Nauczyciel ciebie, przyjacielu, zaprasza."
"Tak, przyjacielu", czcigodny Thera temu mnichowi odpowiedziawszy, do Błogosławionego zbliżył się, zbliżywszy się, Błogosławionego pozdrowiwszy, z boku usiadł.
Do czcigodnego Thery, który z boku usiadł, Błogosławiony powiedział to: "Czy rzeczywiście jest to prawda, że ty, Thero, jesteś żyjącym w samotności i życie w samotności wychwalasz?"
"Tak, Panie."
"Ale jak ty, Thero, jesteś żyjącym w samotności i życie w samotności wychwalasz?"
"Tutaj ja, Panie, sam jeden do wsi za jałmużną chodzę, sam jeden wracam, sam jeden w odosobnieniu siedzę, sam jeden chodzę i stoję. Tak rzeczywiście ja, Panie, jestem żyjącym w samotności i życie w samotności wychwalam."

"Attheso, thera, ekavihāro neso natthīti vadāmi. Api ca, thera, yathā ekavihāro vitthārena paripuṇṇo hoti taṃ suṇāhi, sādhukaṃ manasi karohi, bhāsissāmī"ti.
"Evaṃ, bhante"ti kho …pe…
"Kathañca, thera, ekavihāro vitthārena paripuṇṇo hoti. Idha, thera, yaṃ atītaṃ taṃ pahīnaṃ, yaṃ anāgataṃ taṃ paṭinissaṭṭhaṃ, paccuppannesu ca attabhāvapaṭilābhesu chandarāgo suppaṭivinīto. Evaṃ kho, thera, ekavihāro vitthārena paripuṇṇo hotī"ti.
Idamavoca bhagavā. Idaṃ vatvāna sugato athāparaṃ etadavoca satthā –

"Sabbābhibhuṃ sabbaviduṃ sumedhaṃ,
Sabbesu dhammesu anūpalittaṃ,
Sabbañjahaṃ taṇhākkhaye vimuttaṃ,
Tamahaṃ naraṃ ekavihārīti brūmī"ti.

"To jest, Thero, życie w samotności, ja nie mówię, że go nie ma. Ale co się tyczy życia w samotności, które jest w szczegółach doskonałe, wysłuchaj tego, dobrze przemyśl, będę mówił."
"Tak, Panie" …etc…
"Zatem jak, Thero, życie w samotności jest w szczegółach doskonałe? W tym świecie, Thero, co jest w przeszłości, jest porzucone, co jest w przyszłości, jest wyrzeczone, w teraźniejszości, w osiągniętej egzystencji namiętność i pragnienie jest dobrze stłumione. Tak, Thero, życie w samotności jest w szczegółach doskonałe."
Powiedział to Błogosławiony. Powiedziawszy to, Sugata dodatkowo powiedział to (jako) Nauczyciel:

"Wszystko zwyciężający, wszystko wiedzący mędrzec,
Wśród wszystkich rzeczy wolny od skaz,
Porzucając wszystko przez zniszczenie pragnień jest wyzwolony,
Ten, mówię, człowiek jest żyjącym w samotności."