Sāvatthiyaṃ viharati. Atha kho āyasmā sujāto yena bhagavā tenupasaṅkami. Addasā kho bhagavā āyasmantaṃ sujātaṃ dūratova āgacchantaṃ. Disvāna bhikkhū āmantesi – "ubhayenevāyaṃ, bhikkhave, kulaputto sobhati – yañca abhirūpo dassanīyo pāsādiko paramāya vaṇṇapokkharatāya samannāgato. Yassa catthāya kulaputtā sammadeva agārasmā anagāriyaṃ pabbajjanti tadanuttaraṃ brahmacariyapariyosānaṃ diṭṭheva dhamme sayaṃ abhiññā sacchikatvā upasampajja viharatī"ti.
Idamavoca bhagavā …pe… satthā –

"Sobhati vatāyaṃ bhikkhu, ujubhūtena cetasā,
Vippayutto visaṃyutto, anupādāya nibbuto.
Dhāreti antimaṃ dehaṃ, jetvā māraṃ savāhini"nti.

W Savatthi przebywał. Wtedy czcigodny Sujata do Błogosławionego zbliżył się. Błogosławiony ujrzał czcigodnego Sujatę nadchodzącego z oddali. Ujrzawszy (go), do mnichów zwrócił się: "W obu aspektach, mnisi, (ten) syn z dobrej rodziny wygląda pięknie, ponieważ jest przystojny, piękny, sympatyczny, wspaniałą, piękną cerą obdarzony. Zrealizowawszy wyższą wiedzę, w tym świecie w niedoścignionej doskonałości szlachetnego życia żyje - ze względu na to synowie dobrych rodzin powszechnie z domu w bezdomność odchodzą zostając mnichami."
Powiedział to Błogosławiony …etc…

"Naprawdę pięknie wygląda ten mnich, o prostym umyśle,
Oddzielony, oderwany (od więzów), bez chwytania, beznamiętny.
Nosi ostatnie ciało, zwyciężywszy wojska Mary."