Sīvathikā

Kontemplacje Cmentarne, opisane w D.22 i M.10, mają za swój przedmiot dwu- lub trzydniowe zwłoki, napuchnięte, o niebiesko-czarnym kolorze, psujące się, ciało jedzone przez kruki itd., szkielet z kości, wiszące na nim mięśnie, nakrapiane krwią, powiązane razem przez ścięgna, pozbawione mięśni i krwi – jednak wciąż utrzymywane razem przez ścięgna, kości porozrzucane w różnych kierunkach, wyblakłe i przypominające muszle, z upływem lat zgromadzone w stos, zwietrzałe i pokruszone na pył. Na koniec każdej z tych kontemplacji następuje podsumowanie: "To moje ciało także ma tą charakterystykę, takie przeznaczenie i nie może tego uniknąć." Podobne jest dziesięć przedmiotów Obrzydliwości (asubha).

_POWRÓT