Rozwijanie duchowej ścieżki
Na końcu duchowej ścieżki mamy bhāvanā, rozwój świętej drogi. Kiedy jest hojność (dana) i moralność (sila), wówczas duchowa praktyka ma podwaliny rozwoju. Bhāvanā - praktyka uważności, mądrego rozważania, otwierania się na życie i uczenia się z niego - jest stałym rozwojem w ciągu całego życia jako ludzkiej istoty. Nie jest to coś, co robicie tylko podczas medytacyjnych odosobnień. Bhāvanā jest sposobem, w jaki przeżywamy nasze żywoty - z uwagą, mądrością, przytomnością i otwartością. To spoglądanie na życie w bardzo jasny sposób w trakcie jego doświadczania, i bycie zdolnym do mądrego dostosowania się do zmieniających się warunków.
Jeżeli zamykamy się w naszym małym świecie egoizmu, to okaże się, że nie jesteśmy w stanie przystosować się do zmian. Czujemy się zagrożeni i przestraszeni wszystkim, co jest inne, albo tym, co przebiega w sposób, któremu nie potrafimy zaufać. Ale wraz z otwarciem serca i refleksją nad tym jak jest, możemy dostosować się do wszystkiego - na dobre czy na złe. Naszymi przewodnikami są nasza dobroć serca i szacunek dla samych siebie. One pozwalają nam właściwie dostosować się do wszystkiego, co dzieje się w naszym życiu.
W życiu codziennym często warunki niezbyt nas wspierają w duchowym rozwoju, więc musimy się nauczyć, jak je dla tego rozwoju wykorzystywać. Moglibyście być skłonni widzieć je jako przeszkody, które wchodzą w drogę i powstrzymują was, i czuć niechęć i niezadowolenie ze swojego codziennego życia. Jeżeli myślicie, że musicie mieć bardzo szczególne warunki do praktyki, wtedy będziecie widzieć zwyczajne codzienne życie - pracę w biurze, sprzątanie domu, opiekowanie się rodziną - jako wielkie obciążenie. Ogólnie, nie są to wspierające warunki dopóty, dopóki nie zmienicie swego podejścia tak, że możecie je zastosować w swoje praktyce. Musicie rozwinąć właściwe zrozumienie, właściwy pogląd, który pozwoli wam używanie codziennego życia w umiejętny sposób.
Pytanie: W jaki sposób dyscyplina monastyczna pielęgnuje rozwój duchowy?
Ajahn Sumedho: Dla mnichów i mniszek, dyscyplina monastyczna jest pojazdem, który zabiera do Nibbāny. Kiedy już jesteś w tym pojeździe, akceptujesz ograniczenia, a on zabiera cię tam dokąd zmierzasz, więc w nim pozostajesz. Czasami nie chcesz w nim pozostać - odczuwałem wielkie pragnienie, by zmienić pojazd - ale po prostu rezygnujesz i skutek jest taki, że twoje życie jest bardzo proste. Nie biegasz we wszystkich kierunkach. To jest bezpośrednie. To dlatego Buddha ustanowił dyscyplinę monastyczną; zdał sobie sprawę z tego, że jest to akt współczucia, który pozwala na tylko jedną rzecz - wyzwolenie.
Problem z życiem świeckim polega na tym, że przez cały czas występuje tendencja do wsiadania i wysiadania z pojazdów. Wybiera się pojazd, a potem ma się go dość. Po opuszczeniu tego pojazdu wsiada się do innego. W ten sposób nigdy nigdzie się nie dociera. W tym leży problem.
Musimy zdać sobie sprawę z tego, że nasze społeczeństwo jest bardzo pomieszane z jedynie niewielkim ukierunkowaniem; a jednak istnieje wielki potencjał rozwoju ludzkiego serca i umysłu. Zachodnie społeczeństwo skłania się ku zapewnianiu nieskończonych rozrywek, z jego technologicznymi zabawkami i małymi pobudzeniami, wabikami i atrakcjami na planie zmysłów. Te rzeczy rozpraszają was i utrzymują w ciągłym biegu od jednej rzeczy do drugiej.
Ale stopniowo, coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że po prostu nie chcą rozrywek - mają ich dość. Zdają sobie sprawę, że jest coś bardziej znaczącego w byciu człowiekiem niż tylko unoszenie się na fali wygodnego społeczeństwa.
O autorze
Sumedho Ajahn
zobacz inne publikacje autora
Ajahn Sumedho - urodzony w Ameryce, jest uznaną postacią w tajskiej Leśnej Tradycji oraz buddyzmu therawada na Zachodzie. Tajski termin „ajahn" nie jest imieniem, lecz tytułem oznaczającym „nauczyciela". Jednak równie często jest on nazywany przez studentów czułym "หลวงพ่อ", czyli „czcigodny ojcze". Przez 40 lat swojej działalności, Ajahn Sumedho wyświęcił wielu swych uczniów na bhikkhu (w pełni wyświęconych mnichów), a obecnie jest najprawdopodobniej jednym z najstarszych mistrzów therawady żyjących na Zachodzie.
Artykuły o podobnej tematyce:
- Whitney Cobai Scott Bardziej doskonała Droga Środka
- Sumedho Ajahn Buddyjska praktyka
- Khantipalo Bhikkhu Praktyka buddyzmu dla ludzi świeckich
- Ajahn Chah Samadhi Bhavana
Sprawdź też TERMINOLOGIĘ
Poleć nas i podziel się tym artykułem z innymi:
Chcąc wykorzystać część lub całość tego dzieła, należy używać licencji GFDL: Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję lub/i modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.2 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.
Można także użyć następującej licencji Creative Commons: Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Oryginał można znaleźć na tej stronie: http://cdn.amaravati.org/wp-content/uploads/2014/10/Ajahn-Sumedho-Volume-2-Seeds-of-Understanding.pdf
Źródło: © AMARAVATI PUBLICATIONS
Tłumaczenie: Jacek Zahradnik
Redakcja portalu tłumaczeń buddyjskich: http://SASANA.PL/