_MN.063

Cūḷamālukya Sutta

Sutta o zranieniu poglądami

Tłumaczenie: Agrios

alternatywne tłumaczenie: Varapanyo

Oto co słyszałem.
Pewnego razu Błogosławiony przebywał w klasztorze ofiarowanym przez Anathapindikę, w Gaju Jety niedaleko Savatthi. Kiedy czcigodny Malunkyaputta był w odosobnieniu, naszły go takie myśli – "Te poglądy są niewyjaśnione, odłożone na bok przez Błogosławionego: "Świat jest wieczny", "Świat nie jest wieczny", "Świat jest skończony", "Świat jest nieskończony", "Ciało i dusza są tożsame", "Ciało i dusza są różne", "Tathagata po śmierci istnieje", "Tathagata po śmierci nie istnieje", "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje" – Nie zgadzam się i nie przyjmuję do wiadomości, że Błogosławiony nie wyłożył tego. Pójdę i zapytam go o nie. Jeśli powie mi, że "Świat jest wieczny", że "Świat nie jest wieczny", że "Świat jest skończony", że "Świat jest nieskończony", że "Ciało i dusza są tożsame", że "Ciało i dusza są różne", że "Tathagata po śmierci istnieje", że "Tathagata po śmierci nie istnieje", że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje", wtedy będę wiódł święte życie przy nim, jeśli zaś tego mi nie powie – złożę mnisie szaty i powrócę do świeckiego życia."

Gdy nastał wieczór, czcigodny Malunkyaputta powstał ze swego odosobnienia i poszedł do Błogosławionego. Kiedy przybył, skłonił się i usiadł z boku. Siedząc powiedział: "Panie, podczas mego odosobnienia naszły mnie następujące myśli: Te poglądy są niewyjaśnione, odłożone na bok przez Błogosławionego: "Świat jest wieczny", "Świat nie jest wieczny", "Świat jest skończony", "Świat jest nieskończony", "Ciało i dusza są tożsame", "Ciało i dusza są różne", "Tathagata po śmierci istnieje", "Tathagata po śmierci nie istnieje", "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje". Nie zgadzam się i nie przyjmuję do wiadomości, że Błogosławiony nie wyłożył tego. Pójdę i zapytam go. Jeśli powie mi, że "Świat jest wieczny", że "Świat nie jest wieczny", że "Świat jest skończony", że "Świat jest nieskończony", że "Ciało i dusza są tożsame", że "Ciało i dusza są różne", że "Tathagata po śmierci istnieje", że "Tathagata po śmierci nie istnieje", że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje", wtedy będę wiódł święte życie przy nim, jeśli zaś tego nie powie, złożę mnisie szaty i powrócę do świeckiego życia.

"Panie, jeśli Błogosławiony wie, że "Świat jest wieczny", niech powie mi, że "Świat jest wieczny". Jeśli Błogosławiony wie, że "Świat nie jest wieczny", niech powie mi, że "Świat nie jest wieczny". Jeśli zaś Błogosławiony nie wie, czy Świat jest wieczny, czy też nie, niech będzie szczery i powie mi: "Nie wiem i nie rozumiem tego".

"Jeśli Błogosławiony wie, że "Świat jest skończony", niech powie mi, że "Świat jest skończony". Jeśli Błogosławiony wie, że "Świat jest nieskończony", niech powie mi, że "Świat jest nieskończony". Jeśli zaś Błogosławiony nie wie, czy Świat jest skończony, czy też nie, niech będzie szczery i powie mi: "Nie wiem i nie rozumiem tego".

"Jeśli Błogosławiony wie, że "Ciało i dusza są tożsame", niech powie mi, że "Ciało i dusza są tożsame". Jeśli Błogosławiony wie, że "Ciało i dusza są różne", niech powie mi, że "Ciało i dusza są różne". Jeśli zaś Błogosławiony nie wie, czy ciało i dusza są tożsame, czy też nie, niech będzie szczery i powie mi: "Nie wiem i nie rozumiem tego".

"Jeśli Błogosławiony wie, że "Tathagata po śmierci istnieje", niech powie mi, że "Tathagata po śmierci istnieje". Jeśli Błogosławiony wie, że "Tathagata po śmierci nie istnieje", niech powie mi, że "Tathagata po śmierci nie istnieje". Jeśli Błogosławiony wie, że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", niech powie mi, że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje". Jeśli Błogosławiony wie, że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje", niech powie mi, że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje". Jeśli zaś Błogosławiony nie wie, czy Tathagata po śmierci istnieje, czy nie istnieje, czy istnieje i zarazem nie istnieje, czy też ani istnieje, ani nie istnieje, niech będzie szczery i powie mi: "Nie wiem i nie rozumiem tego"."

"Malunkhyaputto, czy kiedykolwiek powiedziałem Ci: "Pójdź Malunkhyaputto, wiedź święte życie przy mnie, a ja powiem Ci, czy "Świat jest wieczny", czy "Świat nie jest wieczny", czy "Świat jest skończony", czy "Świat jest nieskończony", czy "Ciało i dusza są tożsame", czy "Ciało i dusza są różne", czy "Tathagata po śmierci istnieje", czy "Tathagata po śmierci nie istnieje", czy "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", albo czy "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje"?"
"Nie, Panie."

"A czy Ty kiedykolwiek powiedziałeś do mnie: "Panie, będę wiódł święte życie przy Błogosławionym, a w zamian on powie mi, że "Świat jest wieczny", że "Świat nie jest wieczny", że "Świat jest skończony", że "Świat jest nieskończony", że "Ciało i dusza są tożsame", że "Ciało i dusza są różne", że "Tathagata po śmierci istnieje", że "Tathagata po śmierci nie istnieje", że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje"?"
"Nie, Panie."

"Skoro tak, głupcze, kimże jesteś by wysuwać takie żądania? Malunkhyaputto, gdyby ktokolwiek powiedział: "Nie będę wiódł świętego życia przy Błogosławionym, dopóki nie powie mi, że "Świat jest wieczny", że "Świat nie jest wieczny", że "Świat jest skończony", że "Świat jest nieskończony", że "Ciało i dusza są tożsame", że "Ciało i dusza są różne", że "Tathagata po śmierci istnieje", że "Tathagata po śmierci nie istnieje", że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", albo że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje".", ten człowiek prędzej by umarł niż te kwestie zostałyby wyjaśnione przez Tathagatę.

"To tak, jakby człowiek został ugodzony zatrutą strzałą. Jego przyjaciele i towarzysze, rodzina i krewni, wezwaliby do niego chirurga, a ów człowiek powiedziałby: "Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie dowiem się czy ten, który mnie ugodził jest wojownikiem, kapłanem, gospodarzem, czy robotnikiem", rzekłby: "Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie poznam jego imienia i nazwiska. Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie dowiem się, czy jest on niski, wysoki, czy też średniego wzrostu. Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie dowiem się, czy ma on skórę ciemną, jasną, czy złotawą. Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie poznam nazwy miasta, lub wsi, z której pochodzi ten, który mnie ugodził. Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie dowiem się z jakiego łuku strzelał i jakiej cięciwy używał. Nie pozwolę sobie usunąć tej strzały, dopóki nie dowiem się z jakiego drewna jest zrobiona, jakimi jest opierzona piórami, czym te pióra są przytwierdzone i jakiego typu to strzała". Malunkhyaputto, ten człowiek zmarłby, zanim by się tego wszystkiego dowiedział.

"Tak samo i człowiek, który powiedziałby: "Nie będę wiódł świętego życia przy Błogosławionym, dopóki nie powie mi, że "Świat jest wieczny", że "Świat nie jest wieczny", że "Świat jest skończony", że "Świat jest nieskończony", że "Ciało i dusza są tożsame", że "Ciało i dusza są różne", że "Tathagata po śmierci istnieje", że "Tathagata po śmierci nie istnieje", że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", albo że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje".", prędzej by umarł niż te kwestie zostałyby wyjaśnione przez Tathagatę.

"Malunkhyaputto, nie w tym rzecz, że przy poglądzie: "Świat jest wieczny" pojawia się święte życie. Ani, że przy poglądzie: "Świat nie jest wieczny" pojawia się święte życie. Zarówno przy poglądzie, że "Świat jest wieczny", jak i przy poglądzie, że "Świat nie jest wieczny" następują narodziny, starzenie i śmierć, następuje smutek, lament, ból, rozpacz i nieszczęście, których zniszczenie oznajmiam tu i teraz.

"Malunkhyaputto, nie w tym rzecz, że przy poglądzie: "Świat jest skończony" pojawia się święte życie. Ani, że przy poglądzie: "Świat jest nieskończony" pojawia się święte życie. Zarówno przy poglądzie, że "Świat jest skończony", jak i przy poglądzie, że "Świat jest nieskończony" następują narodziny, starzenie i śmierć, następuje smutek, lament, ból, rozpacz i nieszczęście, których zniszczenie oznajmiam tu i teraz.

"Malunkhyaputto, nie w tym rzecz, że przy poglądzie: "Ciało i dusza są tożsame" pojawia się święte życie. Ani, że przy poglądzie: "Ciało i dusza są różne" pojawia się święte życie. Zarówno przy poglądzie, że "Ciało i dusza są tożsame", jak i przy poglądzie, że "Ciało i dusza są różne" następują narodziny, starzenie i śmierć, następuje smutek, lament, ból, rozpacz i nieszczęście, których zniszczenie oznajmiam tu i teraz.

"Malunkhyaputto, nie w tym rzecz, że przy poglądzie: "Tathagata po śmierci istnieje" pojawia się święte życie. Ani, że przy poglądzie: "Tathagata po śmierci nie istnieje" pojawia się święte życie. Zarówno przy poglądzie, że "Tathagata po śmierci istnieje", jak i przy poglądzie, że "Tathagata po śmierci nie istnieje" następują narodziny, starzenie i śmierć, następują smutek, lament, ból, rozpacz i nieszczęście, których zniszczenie oznajmiam tu i teraz.

"Malunkhyaputto, nie w tym rzecz, że przy poglądzie: "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje" pojawia się święte życie. Ani, że przy poglądzie: "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje" pojawia się święte życie. Zarówno przy poglądzie, że "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", jak i przy poglądzie, że "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje" następują narodziny, starzenie i śmierć, następuje smutek, lament, ból, rozpacz i nieszczęście, których zniszczenie oznajmiam tu i teraz.

"Dlatego, Malunkhyaputto, traktuj to, co nie jest przeze mnie oznajmione, jako nieoznajmione, a to, co jest przeze mnie oznajmione, jako oznajmione. A co nie jest przeze mnie oznajmione? "Świat jest wieczny", nie jest przeze mnie oznajmione. "Świat nie jest wieczny", nie jest przeze mnie oznajmione. "Świat jest skończony", nie jest przeze mnie oznajmione. "Świat jest nieskończony", nie jest przeze mnie oznajmione. "Ciało i dusza są tożsame", nie jest przeze mnie oznajmione. "Ciało i dusza są różne", nie jest przeze mnie oznajmione. "Tathagata po śmierci istnieje", nie jest przeze mnie oznajmione. "Tathagata po śmierci nie istnieje", nie jest przeze mnie oznajmione. "Tathagata po śmierci istnieje i zarazem nie istnieje", nie jest przeze mnie oznajmione. "Tathagata po śmierci ani istnieje, ani nie istnieje", nie jest przeze mnie oznajmione.

"A dlaczego nie są przeze mnie oznajmione? Bo nie wiodą do celu, nie są ważne dla świętego życia. Nie prowadzą do rozwiania iluzji, ustania, wygaszenia, uspokojenia, bezpośredniej wiedzy, samo-Wygaśnięcia, wyzwolenia. Dlatego nie są przeze mnie oznajmione.

"A co jest przeze mnie oznajmione? "Oto cierpienie", jest przeze mnie oznajmione. "Oto powstanie cierpienia", jest przeze mnie oznajmione. "Oto ustanie cierpienia", jest przeze mnie oznajmione. "Oto droga prowadząca do ustania cierpienia", jest przeze mnie oznajmiona.

"A dlaczego są przeze mnie oznajmione? Bo wiodą do celu, są ważne dla świętego życia. Prowadzą do rozwiania iluzji, ustania, wygaszenia, uspokojenia, bezpośredniej wiedzy, samo-Wygaśnięcia, wyzwolenia. Dlatego są przeze mnie oznajmione.

"Dlatego, Malunkhyaputto, traktuj to, co nie jest przeze mnie oznajmione, jako nieoznajmione, a to, co jest przeze mnie oznajmione, jako oznajmione."

Oto, co rzekł Błogosławiony. Usatysfakcjonowany, czcigodny Malunkyaputta rozkoszował się słowami Błogosławionego.