1 00:00:00,640 --> 00:00:07,840 Inny głos – buddyzm z kobiecej perspektywy - Czcigodna Dhammananda Bhikkhuni 2 00:00:09,000 --> 00:00:15,640 Wydaje nam się oczywiste, że będziemy żyli wiecznie. 3 00:00:21,060 --> 00:00:30,880 Ale zaiste, powinniśmy być wdzięczni za to, że budzimy się i nasze ciało nadal działa idealnie. 4 00:00:31,000 --> 00:00:40,860 Są ludzie, którzy położyli się spać w nocy i nie wstali, już nigdy się nie obudzili. 5 00:00:41,000 --> 00:00:51,640 Kiedyś Jego Świętobliwość Dalai Lama zapytał: „Co następuje wcześniej: kolejne wcielenie czy kolejny dzień? Czy myśleliście kiedyś o tym?”. 6 00:00:52,000 --> 00:01:08,640 Więc jeśli będziemy mieli to na uwadze, staniemy się bardziej świadomi teraźniejszości i uważniejsi w tym, co robimy dzisiaj. 7 00:01:09,000 --> 00:01:16,640 Kiedy praktykujemy, skupiamy się na dniu obecnym, nie martwimy się o przyszłość. 8 00:01:17,000 --> 00:01:28,640 Jeśli teraźniejszość jest bardzo dobra, najlepsza, wszystko jest kusala – wszystkie właściwe czyny, właściwa mowa i właściwe myśli jutro będą jeszcze lepsze. 9 00:01:29,000 --> 00:01:38,640 Praktykujmy więc tylko jeden dzień, jeden moment. 10 00:01:39,000 --> 00:01:54,640 Doświadczyliśmy właśnie krótkiej chwili bycia razem i w tym czasie nie było ani mnie, ani „ja”, ani ciebie, tylko doświadczenie chwili. 11 00:01:55,000 --> 00:02:02,640 Czcigodny Sujato prosił mnie, abym pomówiła dzisiaj na temat „Innego Głosu”. 12 00:02:03,000 --> 00:02:17,640 Mogłabym wiele na ten temat powiedzieć, jednak zdecydowałam się opowiedzieć wam historię Yasodhary. 13 00:02:18,000 --> 00:02:24,640 Słyszeliście o niej? Yasodhara… Kim jest ta Yasodhara? Yasodhara była żoną Buddhy. 14 00:02:25,000 --> 00:02:29,640 Dzisiaj zdecydowałam się opowiedzieć wam o niej, nie o nim. 15 00:02:30,000 --> 00:02:34,640 Jego historia jest spisywana przez mężczyzn, o mężczyznach i dla mężczyzn. 16 00:02:35,000 --> 00:02:47,800 Zatem zacznijmy teraz pisać opowieść o kobietach, z kobiecej perspektywy. To jest ten inny głos. 17 00:02:48,000 --> 00:03:01,800 Zapewniam was, bylibyście zaskoczeni, że spośród 45 tomów buddyjskich tekstów zaledwie jedno zdanie w nich traktuje o księżniczce Yasodharze, żonie Siddharty i matce Rahuli. 18 00:03:02,000 --> 00:03:13,800 Kim była? Niewiele o niej wiemy, ponieważ historia buddyzmu skupia się na Buddzie, nieprawdaż? 19 00:03:14,000 --> 00:03:24,800 Biografia była biografią Buddhy, a nie jego żony. Zatem dzisiaj usłyszymy inny głos. 20 00:03:25,000 --> 00:03:30,800 Wykształcono mnie na pracownika naukowego – nauczono mnie zawsze powoływać się na źródła. 21 00:03:31,000 --> 00:03:37,800 Rozumiecie, pracownicy naukowi, gdy piszą referat, zawsze muszą podawać przypisy, źródło informacji. 22 00:03:38,000 --> 00:03:45,800 Gdy przygotowywałam się do tego spotkania, zdecydowałam nie korzystać z przypisów. 23 00:03:46,000 --> 00:03:54,800 Naukowcy jednak mogliby mi zarzucić, że zmyślam. Postanowiłam więc rzucić im wyzwanie. 24 00:03:55,000 --> 00:04:09,800 Wielu rzeczy, o których opowiem, nie znajdziecie w tekstach. Ale naukowcy muszą dowieść, że to, co mówię, jest błędne. Rozumiecie mnie? 25 00:04:10,000 --> 00:04:14,800 Trudno jest to udowodnić, ponieważ mówię z kobiecego punktu widzenia. 26 00:04:15,000 --> 00:04:23,800 Czuję, że Yasodhara jest mi bliska, że rozumiem, przez co przeszła w życiu. 27 00:04:24,000 --> 00:04:32,800 Mieszkałam w Indiach, doświadczyłam tamtejszej kultury i życia społecznego. 28 00:04:33,000 --> 00:04:43,800 Zatem opowiem wam historię Yasodhary z nieco innej perspektywy; jak już słyszeliście, opowiem ją innym głosem. 29 00:04:45,000 --> 00:05:01,800 Rodowód Buddhy sięga aż do Okkaka Radży, który posiadał dziewięcioro dzieci – czterech chłopców i pięć dziewczynek. 30 00:05:02,000 --> 00:05:15,800 I gdy poślubił swoją drugą żonę (nie wiem, co stało się z pierwszą, może umarła). Więc gdy poślubił drugą żonę, urodził mu się jeszcze jeden syn. 31 00:05:16,000 --> 00:05:25,800 Gdy miał około roku, ten prześliczny chłopczyk zrobił coś, co uszczęśliwiło i zadowoliło króla, który powiedział: „Proś o cokolwiek, dostaniesz wszystko”. 32 00:05:26,000 --> 00:05:32,800 Druga żona króla skorzystała z okazji i poprosiła o tron. 33 00:05:33,000 --> 00:05:40,800 A ponieważ król powiedział, że otrzyma wszystko, czego zapragnie, musiał oddać tron swojemu najmłodszemu synowi. 34 00:05:41,000 --> 00:05:52,800 Jego pozostałe dzieci, czterech synów i pięć córek, były już dorosłe, więc rozkazał im opuścić królestwo i założyć gdzieś własne. 35 00:05:53,000 --> 00:06:04,800 Tak też się stało i czterech synów i pięć córek po przeprowadzce założyło własne państwo nazwane później Kapilavatthu. 36 00:06:05,000 --> 00:06:21,800 Następnie czterech braci poślubiło cztery siostry. 37 00:06:22,000 --> 00:06:34,800 Najstarsza z sióstr, która nie wyszła za mąż, była bardzo przez pozostałe rodzeństwo szanowana, jednak z powodu choroby skóry musiała opuścić królestwo. 38 00:06:35,000 --> 00:06:45,800 Ale końcu i ona wyszła za mąż za innego króla i razem zapoczątkowali rodowód Devadaha – bardzo długi rodowód, który trwał nie jedno, lecz wiele pokoleń. 39 00:06:46,000 --> 00:06:53,800 W ten sposób powstała Devadaha. Kapilavatthu znajdowało się z jednej strony, a Devadaha z drugiej. 40 00:06:54,000 --> 00:07:11,800 Oba państwa należą do rodziny Sakiya i zawierają śluby między sobą. Kiedy książę Siddhattha osiągnął odpowiedni wiek 16 lat, król postanowił znaleźć dla niego żonę. 41 00:07:12,000 --> 00:07:21,800 Jednak nie było tam żadnej odpowiedniej dziewczyny godnej księcia Kapilavatthu. Zaczęli więc szukać w Devadaha. 42 00:07:22,000 --> 00:07:34,800 W Devadaha żyła księżniczka Yasodhara i to ona poślubiła młodego księcia Siddhatthę. 43 00:07:35,000 --> 00:07:42,800 Oboje mieli po 16 lat. Mało tego, oboje urodzili się tego samego dnia, więc byli dokładnie w tym samym wieku. 44 00:07:43,000 --> 00:07:56,800 Wydaje się, że wiedli szczęśliwe życie. Nie wiemy wiele o ich życiu w wieku 16-29 lat. Zbyt długo, prawda? 45 00:07:57,000 --> 00:08:04,800 Coś się stało, a może nic się nie stało – nie wiemy. Wierzymy, że żyli razem szczęśliwie. 46 00:08:05,000 --> 00:08:19,800 W wieku 29 lat książę Siddhattha (zawsze był typem filozofa – rozmyślał o życiu i śmierci, znaczeniu życia), 47 00:08:20,000 --> 00:08:38,800 tak jak mówią przekazy, naprawdę udał się cztery razy do miasta, gdzie zetknął się z chorobą, starością i śmiercią. 48 00:08:39,000 --> 00:08:51,800 Ciągle pytał swojego woźnicy: „Czy mi się też to przytrafi? Czy wszyscy chorzy tak wyglądają? Czy ja też tak zachoruję?”. 49 00:08:52,000 --> 00:09:00,800 Odpowiedź była zawsze twierdząca: „Tak. Wszyscy z nas kiedyś zachorują, zestarzeją się i będą musieli umrzeć”. 50 00:09:01,000 --> 00:09:21,800 Czwartym, którego ujrzał, był asceta – bardzo spokojny i cichy siedział pod drzewem. „Jak to możliwe, że ten człowiek jest tak spokojny?”. 51 00:09:22,000 --> 00:09:27,800 Książę pomyślał, że może takie życie jest sposobem na pozbycie się cierpienia. Idea cierpienia bardzo go zastanawiała. 52 00:09:28,000 --> 00:09:36,800 „Jak mam przezwyciężyć cierpienie wywołane chorobą, starością i śmiercią?”– tego szukał. 53 00:09:37,000 --> 00:09:48,800 Takie poszukiwania mają naturę egzystencjalną. Dotyczą zarówno jego, jak i nas. W zasadzie dotyczą wszystkich istot ludzkich. 54 00:09:49,000 --> 00:09:57,800 Te poszukiwania są również nasze. W końcu, gdy książę miał 29 lat, urodził mu się syn. 55 00:09:58,000 --> 00:10:03,800 Podczas jego zmagania się z dylematem zaprzestania cierpienia, nadeszła wiadomość o narodzinach syna. 56 00:10:04,000 --> 00:10:17,800 Wtedy wykrzyknął: „Rahula!” – „rahula” oznacza przywiązanie. Tradycyjnie tłumaczy się to jako przywiązanie syna do rodziców, jednak ja poszłabym o krok dalej. 57 00:10:18,000 --> 00:10:31,800 Poczuł wtedy, że jego syn znalazł się w tej samej pułapce, co on. Uwięziony został w pułapce poszukiwań sposobu na uwolnienie się od cierpienia starości, choroby i śmierci. 58 00:10:32,000 --> 00:10:48,800 „Urodził mi się syn i jest w tej samej pułapce”. Jego myśli podążały w tym kierunku. „Nadszedł czas, bym odszedł. Nadeszła pora, abym udał się na poszukiwania prawdy o przezwyciężeniu cierpienia”. 59 00:10:51,000 --> 00:11:04,800 Na wszystkich malowidłach, w całej sztuce, na różnych wizerunkach świątynnych przedstawia się go, jak zerka przez drzwi. 60 00:11:05,000 --> 00:11:09,800 Patrzy na żonę i dziecko, nowo narodzonego synka. 61 00:11:10,000 --> 00:11:21,800 Wyobraźcie sobie, że gdyby podszedł do nich bliżej, obudził żonę, wziął od niej dziecko, możliwe, że nigdy by nie wyruszył. 62 00:11:22,000 --> 00:11:29,800 Gdyby choć raz potrzymał dziecko w ramionach, miłość i przywiązanie byłyby tak intensywne, że nigdy by ich nie przezwyciężył. 63 00:11:30,000 --> 00:11:37,800 Nie znamy jednak prawdziwej historii. Artyści przedstawiają to w taki sposób – patrzy przez uchylone drzwi. 64 00:11:38,000 --> 00:11:47,800 „Postanowione, muszę odejść dziś w nocy” – i odszedł. Resztę historii znacie. Czytaliśmy historię Buddhy. Sześć lat później stał się Buddhą. 65 00:11:48,000 --> 00:11:53,800 Dzisiaj jednak usłyszymy historię Yasodhary. 66 00:11:54,000 --> 00:12:09,800 Yasodhara wróciła z Devadahy i w wielkim przywiązaniu do swojego męża miała nadzieję, że wraz z nią będzie się cieszył z ich nowo narodzonego dziecka. 67 00:12:10,000 --> 00:12:17,800 To wielki dar – urodził się chłopiec. Najlepsze, co kobieta może ofiarować rodzinie męża, to syn. 68 00:12:18,000 --> 00:12:25,800 I właśnie to im ofiarowała. Jednak on nie przyszedł. Całą noc czekała. Jednak on nie przyszedł. 69 00:12:26,000 --> 00:12:44,800 Zasnęła dopiero nad ranem, mając nadzieję, że w końcu się zjawi, aby spojrzeć na dziecko, przytulić ją, powiedzieć, jak bardzo jest jej wdzięczny za urodzenie Rahuli. 70 00:12:45,000 --> 00:12:57,800 O poranku również się nie zjawił. Za każdym razem, gdy otwierały się drzwi, patrzyła z nadzieją, że to książę, jej mąż. 71 00:12:59,000 --> 00:13:04,800 W końcu ktoś do niej przyszedł. Była to matka, Maha Pajapati. 72 00:13:05,000 --> 00:13:20,800 Maha Pajapati przyszła i wyraziła swoje uznanie. Bardzo ją chwaliła, może nawet za bardzo. Pochwaliła ją za to, że urodziła Rahulę. 73 00:13:21,000 --> 00:13:37,800 Królowa był szczęśliwa, jednak wychwalanie jej za to, że była tak dzielna, czuła, życzliwa, że była „khanti” – cierpliwa – to zbyt wiele. 74 00:13:38,000 --> 00:13:48,800 Próbowała patrzeć na służki, ale żadna nie potrafiła spojrzeć jej w oczy. Wszystkie odwracały wzrok. 75 00:13:49,000 --> 00:14:01,800 W końcu nadeszła królowa i powiedziała: „Moja droga siostrzenico, muszę ci powiedzieć, że książę Siddhattha wyjechał w nocy”. 76 00:14:02,000 --> 00:14:19,800 "Co? Jakże mógł mnie zostawić teraz, gdy dałam mu najcenniejszy z darów? Zostawił mnie tak po prostu? Co uczyniłam? Co złego zrobiłam, że teraz, gdy urodziłam mu dziecko, odszedł?”. 77 00:14:20,000 --> 00:14:28,800 Nie mogła pokazać łez służącym, więc skryła się w swoich komnatach i tam wypłakała serce. 78 00:14:29,000 --> 00:14:45,800 „Dlaczego mój mąż mnie zostawił?” – zastanawiała się ciągle. Jedynie syn przynosił jej ukojenie, teraz musi się nim opiekować. To był jej obowiązek. 79 00:14:47,000 --> 00:15:05,800 Pałac wrzał od plotek: „Spójrzcie, mąż ją zostawił, i to zaraz po tym, jak urodziła mu dziecko. Na pewno zrobiła coś okropnego, coś tak złego, że nie mógł jej znieść i odszedł”. 80 00:15:06,000 --> 00:15:22,800 Tak szeptano w pałacu. Zniosła wszystkie te trudy. Król wysłał grupę żołnierzy na poszukiwanie księcia, chciał wiedzieć, jakie są jego zamiary. 81 00:15:23,000 --> 00:15:38,800 Zwiadowcy wrócili i opowiedzieli, że obciął włosy i oddał całą biżuterię woźnicy, który mu towarzyszył i potem powrócił do króla. 82 00:15:39,000 --> 00:15:56,800 To była wiadomość – „Już nigdy nie wrócę do pałacu”. Nie rozumiała, że odszedł w poszukiwaniu duchowego oświecenia. Nie rozumiała tych pojęć. 83 00:15:57,000 --> 00:16:09,800 Nadeszły kolejne wieści: książę wychudł, ponieważ przestał jeść. Więc i ona odmówiła noszenia ozdób. Nie chciała się nawet czesać. 84 00:16:10,000 --> 00:16:16,800 Wiecie, kobiety zawsze plotą warkocze, pięknie je upinają, ozdabiają kwiatami. 85 00:16:17,000 --> 00:16:26,800 Nie chciała już więcej tego robić, bo po cóż miałaby się stroić, jeśli nie było przy niej męża, który mógłby cieszyć się jej pięknem? 86 00:16:27,000 --> 00:16:34,800 Wiecie, indyjskie kobiety zawsze noszą tikę. To znak błogosławieństwa, jakim jest małżeństwo i posiadanie męża. 87 00:16:35,000 --> 00:16:46,800 Ten czerwony znak na przedziałku oznacza, że kobieta jest mężatką. Nie nosiła tiki, nie ozdabiała włosów czerwonym proszkiem. 88 00:16:47,000 --> 00:17:08,800 Z jej życia zniknęła cała pomyślność. Nie mogła już ozdabiać swojego ciała. Ubierała się na biało niczym wdowa, kobieta, której mąż umarł. Żadnej biżuterii ani ozdób. 89 00:17:10,000 --> 00:17:20,800 Więc gdy dotarła do niej wiadomość, że książę pości, ona też zaczęła pościć. Jadała tylko surowe ziarno i może jeden posiłek dziennie. 90 00:17:21,000 --> 00:17:26,800 Zaledwie tyle, by utrzymać się przy życiu. W ten sposób praktykowała. 91 00:17:27,000 --> 00:17:35,800 W pałacu nadal wrzało od plotek i pogłosek. Ze względu na swojego syna musiała je znosić. 92 00:17:36,000 --> 00:17:44,800 Kiedy Rahula miał 6 lat, nadeszła wiadomość, że książę Siddhattha osiągnął oświecenie. 93 00:17:45,000 --> 00:17:53,800 Och, zatem zdobył to, czego chciał, udało mu się odnaleźć to, czego szukał. Nabrała nadziei, że wkrótce wróci. Dostał to, czego chciał, więc teraz powróci. 94 00:17:54,000 --> 00:18:07,800 Czekała, przygotowując się na powitanie męża. Lecz on nie przyszedł. Przez następny rok odwiedzał różne miejsca i szerzył swoją naukę. 95 00:18:09,000 --> 00:18:17,800 Król Suddhodana wysyłał wielu żołnierzy z zaproszeniem dla Buddhy, aby przybył do pałacu. 96 00:18:18,000 --> 00:18:31,800 Pierwszy z nich zaginął, tak samo drugi. Co działo się z żołnierzami? Otóż kiedy przybyli do Buddhy i wysłuchali jego kazań, wszyscy porzucali mundur i postanawiali zostać mnichami. 97 00:18:32,000 --> 00:18:45,800 I drugi, trzeci, aż do ósmego, aż do dziewiątego. Dziewiątym był Udayi – urodził się tego samego dnia, co Buddha i był jego oddanym żołnierzem. 98 00:18:46,000 --> 00:18:58,800 Dlatego król powiedział mu: „Cokolwiek się stanie, pamiętaj, że musisz sprowadzić Buddhę z powrotem, musisz sprowadzić księcia do Kapilavatthu”. 99 00:18:59,000 --> 00:19:04,800 Lecz Udayi po wysłuchaniu kazania również stał się mnichem. 100 00:19:05,000 --> 00:19:15,800 Jednak pamiętał o obietnicy danej królowi – przyprowadzić księcia z powrotem. Zaprosił zatem Buddhę do Kapilavatthu. 101 00:19:16,000 --> 00:19:31,800 Kiedy Buddha zbliżał się do Kapilavatthu, księżniczka była szczęśliwa, że jej mąż wreszcie powraca i wypatrywała go przez okno, gdy wchodził do miasta. 102 00:19:32,000 --> 00:19:44,800 Buddha przyszedł prosić o jałmużnę (pindapata). Wtedy jeszcze tego nie rozumieli i mówili, że przyszedł z innymi mnichami żebrać. 103 00:19:45,000 --> 00:19:57,800 Żebrać, wyobrażacie to sobie? Po pierwsze, potomkowie rodu Sakiya nie żebrzą, a po drugie, nie jedzą z innymi, w obecności innych kast, są tak czyści w zachowaniu swojego rodowodu. 104 00:19:58,000 --> 00:20:06,800 Nie spożywają jedzenia przygotowanego przez innych. Nie wspomniawszy już o żebrach i jedzeniu posiłków przygotowanych przez członków innych kast. To niemożliwe. 105 00:20:07,000 --> 00:20:10,800 Nawet trudno to sobie wyobrazić, żeby książę tak postępował. 106 00:20:11,000 --> 00:20:21,800 W pałacu krytykowano go: „Spójrzcie na niego, wrócił i chyba zwariował, skoro żebrze w ten sposób. Prawdziwy Sakiya by tak nie postąpił, to nie jest nasza kultura”. 107 00:20:22,000 --> 00:20:30,800 Więc gdy Buddha zbliżył się do bram pałacu, nikt nie przybył, by czynić honory; nikt. 108 00:20:31,000 --> 00:20:41,800 Dopiero król, który był najstarszy w rodzie Sakiya, uhonorował Buddhę. Wtedy wszystkie księżniczki i książęta skłonili się Buddzie. 109 00:20:42,000 --> 00:20:48,800 Król poprosił Buddhę, aby tego więcej nie robił: „Przestań żebrać”. 110 00:20:49,000 --> 00:20:59,800 Buddha wyjaśnił mu, że taka jest buddyjska praktyka, tak robili Buddhowie przed nim, taka jest tradycja, buddyjska tradycja, tradycja Buddhy. 111 00:21:00,000 --> 00:21:12,800 Zgodził się przyjść do pałacu na następny dzień, by zjeść posiłek. Przybywszy, otrzymał i zjadł dana, a potem zaczął nauczać o Dhammie. 112 00:21:13,000 --> 00:21:27,800 Zorientował się, że szuka swojej żony w tłumie zebranych, lecz jej tam nie było. Zapytał, co się stało z księżniczką Yasodharą. 113 00:21:28,000 --> 00:21:40,800 Król wysłał służkę, by ją zaprosiła. Służąca wróciła i oznajmiła, że księżniczka odmówiła przyjścia. Tak mówią teksty. 114 00:21:41,000 --> 00:21:51,800 Odmówiła przyjścia. To pierwszy taki przypadek, gdy czytacie historię, że ktoś ośmielił się powiedzieć Buddzie „nie”. I to była ona, która powiedziała Buddzie „nie”. 115 00:21:52,000 --> 00:22:03,800 Napisałam o tym referat „Ta, która sprzeciwiła się Buddzie”. Gdy nadeszła odpowiedz „nie”, Buddha od razu zrozumiał. 116 00:22:04,000 --> 00:22:08,800 Powiedział, że spotka się z nią w pałacu, tam gdzie mieszkała. 117 00:22:09,000 --> 00:22:22,800 Zwrócił się do Moggallany i Sariputty – mówią o tym teksty – „Niezależnie od tego jak mnie powita, nie wtrącajcie się. Poradzę sobie. Nie przeszkadzajcie”. 118 00:22:23,000 --> 00:22:31,800 Udał się z całą grupą ludzi – mnichami, królem, królową i królewskimi rodzinami. 119 00:22:32,000 --> 00:22:49,800 Jak tylko zbliżył się do niej, do pałacu, który był ich wspólnym domem, wyszła z rozpuszczonymi włosami, pokłoniła się i wytarła mu stopy swoimi długimi włosami. 120 00:22:50,000 --> 00:22:57,800 Postarajcie się sobie to wyobrazić. Bardzo poruszające. Podniósł ją w ten sposób i posadził na odpowiednim miejscu. 121 00:22:58,000 --> 00:23:10,800 I gdy wszyscy inni również zasiedli, postanowił nauczać na podstawie dżataki o Kinnarze. Kinnara to pół ptak, pół człowiek. 122 00:23:11,000 --> 00:23:18,800 Takie było ich poprzednie życie. A dlaczego zdecydował się na wygłoszenie dżataki o Kinnarze? 123 00:23:19,000 --> 00:23:29,800 W tej opowieści oboje byli pół ptakami pół ludźmi. Ona była piękną – „kinnari” – żeńska forma to „kinnari” – przepiękną Kinnari. 124 00:23:30,000 --> 00:23:37,800 Pewnego dnia schwytano ją i podarowano królowi Benaresu Brahmadatcie. 125 00:23:38,000 --> 00:23:57,800 A gdy król zbliżył się do niej, chcąc by została jego żoną, ona w swojej czystości, wierna mężowi, rozgrzała swoje ciało i król nie mógł jej dotknąć. 126 00:23:58,000 --> 00:24:10,800 Odmówiła jedzenia, nic nie jadła, aż wychudła. W końcu król Benaresu zrozumiał, że nic z nią nie zrobi i postanowił ją odesłać. 127 00:24:11,000 --> 00:24:24,800 Wysłano ją z powrotem w Himalaje, gdzie dołączyła do męża. Razem przenieśli się dalej, aby już więcej ludzie im nie przeszkadzali. 128 00:24:25,000 --> 00:24:45,800 Mąż pochwalił ją, że w tamtym życiu, gdy była kinnari, pozostała mu wierna i że zniosła tak wiele trudności, żeby być razem ze swoim mężem. Była najlepszą żoną. 129 00:24:46,000 --> 00:25:00,800 Cóż znaczy ta opowieść? To gwarancja, że niezależnie od tego, o czym plotkowano w pałacu, Buddha potwierdził: „To najlepsza żona, jaką kiedykolwiek miałem. Nie tylko w tym życiu, ale w każdym poprzednim, gdy rodziłem się razem z nią”. 130 00:25:01,000 --> 00:25:16,800 To było potwierdzenie, którego Yasodhara potrzebowała – żeby jej mąż wyznał to publicznie przed mieszkańcami pałacu plotkującymi tak długo za jej plecami. Bardzo była szczęśliwa. 131 00:25:17,000 --> 00:25:33,800 Wtedy jeszcze dobrze nie rozumiała, co oznacza bycie Buddhą, ale to był jej mąż, który wrócił do domu, był przystojny, wyglądał teraz bardzo męsko, ponieważ cera mu pociemniała i była piękna. 132 00:25:34,000 --> 00:25:48,800 I usadził ją po swojej prawicy jak dobrą żonę, cenną księżniczkę. Tej nocy wrócił razem z całą świtą mnichów do Nigrodharamy, poza granice Kapilavatthu. 133 00:25:49,000 --> 00:26:04,800 Następnego dnia znowu przyszedł żebrać o jałmużnę. Wysłała Rahulę: „Spójrz, ten mężczyzna idący przed wszystkimi jest twoim ojcem. Idź i spytaj go o dayajja”. 134 00:26:05,000 --> 00:26:10,800 Dayajja to rodowód, dziedzictwo. 135 00:26:11,000 --> 00:26:22,800 Więc mały Rahula poszedł, siedmioletni chłopiec, pociągnął Buddhę za szaty: „Ojcze, przyszedłem po swoje dziedzictwo”. 136 00:26:23,000 --> 00:26:36,800 Buddha złapał go za rękę. W jednej ręce trzymał żebraczą miskę, a w drugiej małego chłopca i poszedł z nim do Nigrodharamy i przekazał chłopca Sariputcie. 137 00:26:37,000 --> 00:26:41,800 Po co? Żeby stał się samanera [nowicjuszem]. 138 00:26:42,000 --> 00:26:53,800 „Najlepsze dziedzictwo, jakie mogę ofiarować swojemu synowi, a które uczyni go szczęśliwym, naprawdę szczęśliwym w życiu, to dać mu święcenia”. 139 00:26:54,000 --> 00:27:03,800 I Sariputta wyświęcił go. I stał się samanera – nowicjuszem. Był pierwszym [niepelnoletnim] nowicjuszem w historii buddyzmu. 140 00:27:05,000 --> 00:27:13,800 Co się działo w pałacu? Dziadek, babka i matka zalali się łzami. 141 00:27:14,000 --> 00:27:26,800 Król przyszedł spotkać się z Buddhą i poprosił go, by następnym razem, zanim da święcenia małym chłopcom lub dziewczynkom – wtedy nie było małych dziewczynek [w Sandze], tylko chłopcy – uzyskał wcześniej pozwolenie ich opiekunów. 142 00:27:27,000 --> 00:27:34,800 Nie mógł powiedzieć „Zapytaj o pozwolenie ojca”, bo Buddha był ojcem. Zatem „Musisz mieć pozwolenie opiekuna”. 143 00:27:35,000 --> 00:27:44,800 I stało się to jedną z reguł, że gdy wyświęcamy małych chłopców lub dziewczynki, musimy uzyskać zgodę ich rodziców, ich opiekunów. 144 00:27:45,000 --> 00:27:53,800 I w tym akurat przypadku zasada ta powstała z powodu Buddhy. 145 00:27:56,000 --> 00:28:07,800 Potem Buddha odszedł, gdziekolwiek miał się udać, i ponownie wrócił do Kapilavatthu, kiedy król był bardzo chory. 146 00:28:08,000 --> 00:28:17,800 Wrócił i dopełnił swoich najważniejszych synowskich obowiązków – zaopiekował się umierającym ojcem. 147 00:28:18,000 --> 00:28:28,800 Dzięki jego naukom król uzyskał oświecenie. Królowa stała się sotapanna – „wchodzącą w strumień”. 148 00:28:30,000 --> 00:28:38,800 Nie wspomina się nic o Yasodharze. Ale możemy sobie wyobrazić, że ciągle była gdzieś w tle. 149 00:28:39,000 --> 00:28:48,800 Kiedy król zmarł, a Maha Pajapati poprosiła o święcenia, Buddha zwlekał przez jakiś czas, ale w końcu ją wyświęcił. 150 00:28:49,000 --> 00:28:59,800 Yasodhara również wstąpiła do zakonu bhikkhuni. Nie w tym samym czasie, co Maha Pajapati, może rok później. Ale wstąpiła. 151 00:29:00,000 --> 00:29:18,800 Została bardzo dobrą nauczycielką. Buddha chwalił ją za bycie najlepszą w mahabhinna – „abhinna” to władanie nadnaturalnymi umiejętnościami. 152 00:29:19,000 --> 00:29:32,800 Istnieje sześć różnych abhinna – boskie oko, boskie ucho, patrzenie w przeszłość, czytanie w ludzkich umysłach, czynienie cudów. Ale ona była najlepszą ze wszystkich. 153 00:29:33,000 --> 00:29:39,800 Słowo „mahabhinna” oznacza nie jakieś przeciętne nadnaturalne umiejętności, lecz specjalnego rodzaju. 154 00:29:40,000 --> 00:29:51,800 Ona, jako jedyna, je posiadała. Tylko ona otrzymała taką pochwałę od Buddhy. Mówi się o niej pamokkha sabbaissara, czyli ta, która jest na przedzie. 155 00:29:52,000 --> 00:30:11,800 W wieku 78 lat pomyślała: „Skoro jestem w tym samym wieku, co Buddha, mój nauczyciel, powinnam umrzeć przed nim”. Jest to oznaką szacunku. 156 00:30:12,000 --> 00:30:25,800 Nie powinno się umierać po Buddzie lub w tym samym czasie, ale przed nim. Przyszła zatem do niego, skłoniła się i poprosiła, by pozwolił jej odejść, umrzeć. 157 00:30:26,000 --> 00:30:36,800 I wiecie, co Buddha odrzekł? Buddha pozwolił jej umrzeć, lecz poprosił, by uczyniła cuda. 158 00:30:37,000 --> 00:30:44,800 Wiecie, że w buddyjskich tekstach Buddha zawsze powtarzał swoim uczniom, że nie powinni angażować się w cuda. 159 00:30:45,000 --> 00:30:49,800 Jednak w tym szczególnym przypadku poprosił ją, by uczyniła cud. 160 00:30:50,000 --> 00:31:00,800 Dlaczego? Ponieważ gdy nadał jej tytuł bycia najlepszą w abhinna, nikt poza nim o tym nie wiedział. 161 00:31:01,000 --> 00:31:16,800 Zatem jeden, jedyny raz poprosił ją o uczynienie cudów. Przed wszystkimi bhikkhami i bhikkhuni, tak by oni także ujrzeli na własne oczy, jaka naprawdę była wielka. 162 00:31:17,000 --> 00:31:36,800 Uczyniła cuda. Wzniosła się wysoko w powietrze i było tak, jakbyście oglądali video z poprzednich jej żyć i gdy rodziła się wraz z Buddhą, a w każdym z nich oddawała mu hołd. 163 00:31:37,000 --> 00:31:47,800 Na koniec było tysiąc Yasodhar na niebie i wszystkie razem skłoniły się Buddzie. 164 00:31:48,000 --> 00:31:58,800 A gdy już skończyła i zeszła na ziemię i pokłoniła się Buddzie, pożegnała się i wróciła do swojej kuti, małej kuti. 165 00:31:59,000 --> 00:32:04,800 Ta w klasztorze Santi jest zbyt duża. Jej kuti była mała, malusieńka. 166 00:32:05,000 --> 00:32:15,800 Następnie odeszła, siedząc w medytacji. Buddha skremował jej ciało i zorganizował piękny pogrzeb. 167 00:32:16,000 --> 00:32:30,800 Kremacja godna była uczennicy oraz jej statusu księżniczki. Zatem taka jest historia Yasodhary, którą tak rzadko słyszymy. 168 00:32:32,000 --> 00:32:39,800 Chciałabym wyrecytować krótki wers na cześć Yasodhary. 169 00:32:40,000 --> 00:32:48,800 Po święceniach mówiono na nią Bhaddakaccana. Wyrecytuję teraz mały fragment. 170 00:32:49,000 --> 00:32:55,800 Na koniec wykładu, zanim zaczniecie zadawać pytania. 171 00:33:00,000 --> 00:33:13,800 Jest ich razem 13, my w Santi Forest Monastery chwaliliśmy wszystkie 13 arahatki - Theri. Wyrecytuję tylko ten o Yasodharze. 172 00:33:19,000 --> 00:33:24,800 Theritu Bhadda Kaccana Mahabhinna Namuttama 174 00:33:25,000 --> 00:33:31,800 Jinena sukha dukkhamsa sada sotthim karotuno 175 00:33:32,000 --> 00:33:42,800 Więc chwała jej, największej mahabhinna. 177 00:33:43,000 --> 00:33:54,800 Ona dzieliła z Buddhą zarówno swoje szczęście, jak i cierpienie, razem z nim przez tak wiele żyć. 178 00:33:55,000 --> 00:34:01,800 Dlatego okazujemy jej nasz szacunek i prosimy o błogosławieństwo dla wszystkich. 179 00:34:02,000 --> 00:34:06,800 Tłumaczenie: Ula Musyl Napisy: Portal Sasana.pl