Jak się czujesz będąc osobą wyświęconą? Czy należy również przyjąć święcenia?

Będąc osobą wyświęconą, czujesz się wolny, w spokoju, tak szczęśliwie! Na początku, kiedy zostałem mnichem… Jak dawno temu to było? 37 lat temu, miałam koszmary! To prawda.Budziłem się zlany potem,w moim koszmarze, to nie jest przesada,to jest dowód, jak bardzo chciałem być mnichem. Moim koszmarem było to, że stałem się świeckim. Wydawało mi się wtedy, że przecież nie jestem mnichem. Ale wtedy otwierałem oczy i dostrzegałem moje szaty obok łóżka. Ach, jednak jestem mnichem! Naprawdę jestem mnichem! [śmiech]

I szedłbym spać dalej, mając bardzo spokojny, głęboki sen. I tak było mniej więcej przez tydzień. Tak bardzo chciałem być mnichem i nigdy nie oglądałem się za siebie. Więc to był mój koszmar. Byłem przerażony, że nie jestem mnichem. Tak się cieszę, że dołączyłem do zakonu.

Tak więc jest to coś wspaniałego, móc być mnichem. Więc tak się czuję będąc osobą wyświęconą. Nie wiem dlaczego wielu z was tego nie robi. Właściwie to teraz jest problem, bo mamy zbyt wielu kandydatów, chcących zostać mnichami.

Dosłownie dziś wieczorem, jedna osoba ze Sri Lanki, mnich, chciał przyjść z wizytą, na czas pory deszczowej, musiałem powiedzieć sekretarzowi, że nie mamy miejsca. Jest jeszcze jeden młody człowiek, który chciał zostać mnichem, nie może tego zrobić. Na liście oczekujących jest teraz zbyt wiele osób.

Czy zatem należy również przyjąć święcenia? Tak, wyświęcajcie się, ale proszę, zbudujcie najpierw więcej chatek dla mniszek i mnichów! [śmiech] Tak byśmy mieli gdzie mieszkać.

Więc jest to świetna rzecz do zrobienia. Nie wiem, może z powodu globalnego kryzysu finansowego, gdy ludzie bankrutują, [śmiech] stają się mnichami, by uciec od podatków i innych ludzi. Nie wiem. Ale tak czy inaczej, tak się właśnie czuję z byciem wyświęconym.

Czy któraś z bhikkhuni chciałaby odpowiedzieć na to pytanie? Jak się czujesz? Bhikkhuni Satima. Jak się czujesz, będąc…?

Bhikkhuni Satima: Czuję się świetnie.

Ajahn Brahm: Bardzo dobrze, musisz dostać mikrofon. Teraz lepiej. To jest Bhikkhuni Satima, jak się czuje będąc Bhikkhuni.

Bhikkhuni Satima: Czuję się świetnie, czułem to samo także kiedy zostałam Bhikkhuni. To znaczy promieniałem z radości tak bardzo, że gdy byłam na lotnisku stewardesa podeszła do mnie i powiedziała: Czcigodna, możesz wejść na pokład samolotu jako pierwsza. Więc to też był pierwszy raz, kiedy coś takiego mi się zdarzyło.

Ajahn Brahm: Bardzo dobrze.

Bhikkhuni Satima: Więc to było…

Ajahn Brahm: Jeden z przywilejów, które się otrzymuje.

Bhikkhuni Satima: Przywileje, tak.[Śmiech]

Inna bhikkhuni: Mam podobne odczucia. Nie mogę powiedzieć, że cały czas jest tylko spokój i radość. Przyniosłam ze sobą swoje własne splamienia. Ale jest to z absolutną pewnością taki sposób w jaki chcę żyć.

Ajahn Brahm: Jak długo jesteś już Bhikkhuni?

Bhikkhuni: Od 2003 r.

Ajahn Brahm: Wow, to będzie już osiem, dziewięć lat.

Bhikkhuni: Coś w tym stylu.

Ajahn Brahm: Bardzo dobrze.

Bhikkhuni: Ale to jest po prostu cudowna rzecz. Jest to coś niesamowicie… to wykracza poza wdzięczność. Jestem do głębi poruszona, że mogę to robić.

Ajahn Brahm: Bardzo dobrze. Bhikkhuni Nirodha, chcesz coś powiedzieć?

Bhikkhuni: Chcę tylko dodać, dla tych, którzy chcieliby to zrobić, że wymaga to ogromnego zaangażowania. Myślę, że istnieje taka faza w praktyce, jako ludzie świeccy, że mają pomysł, by chcieć się wyświęcić. Uważam, że jest to piękna faza. Ale wymaga ogromnego zaangażowania.

Ajahn Brahm: Tak jak w przypadku małżeństwa, ale jest to o wiele bardziej zabawne niż bycie żonatym. [śmiech]

Bhikkhuni: Dokładnie.

Bhikkhuni Nirodha: Nie mogę sobie wyobrazić, że robię cokolwiek innego lub bycia kimkolwiek innym. Mam to ogromne poczucie wdzięczności
Buddzie i wszystkim innym, którzy pomogli aby doprowadzić do tych święceń. Nie jest to więc tylko święcenie Bhikkhuni. Najpierw wyświęca się jako Samaneri, jako Anagarika, potem jako Samaneri, potem jako Bhikkhuni. Więc dla mnie jest to kulminacja wielu aspiracji. I życzę wszystkim innym kobietom, by były w stanie to zrobić. I nic innego nie przychodzi mi do głowy, co chciałabym teraz robić. Dziękuję bardzo.

Ajahn Brahm: Czy zamierzasz się wyświęcić?

Pomocnik: Mam nadzieję, że tak.[śmiech]

Ajahn Brahm: Chcesz się wyświęcić?

Pomocnik: Chciałabym, i zachęcam innych.

Ajahn Brahm: Bardzo dobrze, bardzo dobrze. [śmiech] Znałem odpowiedź, ponieważ jest on częstym gościem klasztoru.

A więc dobrze. Jedna z wielkich korzyści z bycia w zakonie jest to, że ponieważ nie mamy dzieci, zmniejszamy populację świata, więc oznacza to, że pomagamy w powstrzymaniu zmian klimatycznych. Największy problem ze zmianami klimatycznymi to zbyt duża populacja, więc chciałbym by wprowadzono przepisy prawne w Australii i innych krajach, że co drugi mężczyzna, 50% mężczyzn muszą zostać mnichami na całe życie [śmiech] i 50% populacji kobiet musi zostać mniszkami i w ten sposób populacja spadnie, nie będzie zmian klimatycznych, uratujemy świat [śmiech] Z czego się śmiejecie? To poważna sprawa. Nie, żartuję…