Noszący monastyczne imię Jagaro Bhikkhu rozpoczął swoją praktykę medytacji w wieku 15 lat, z początku, aby rozwinąć swoje zdolności muzyczne. Będąc wciąż w Europie praktykował różnorodne współczesne metody; od synchronizacji półkul mózgowych, jogę Ashtangę i Iyengara, poprzez Qi Hong, aż po udział we wspólnocie medytacyjnej w tradycji hinduizmu oraz grę w sesjach muzyki jazzowej.

Te doświadczenia skłoniły go do wyjazdu do Azji Południowo-wschodniej i przyjęcia pełnej ordynacji na drodze duchowej jako mnich buddyjski. Praktykował i poszerzał swoją wiedzę w zakresie zarówno tradycyjnej szkoły Theravady jak i wietnamskiej szkoły Zen, czerpiąc z nauk wybitnych nauczycieli medytacji takich jak Ajahn Sumedho, Sayadaw U Tejaniya oraz Thich Nhat Hanh. Żył i zagłębiał się w tajemnice świadomości pośród lasów i klasztorów Myanmaru, Tajlandii i Wietnamu.