„Pustka jest formą, a forma jest pustką.” Podstawą właściwego zrozumienia tego twierdzenia jest przyjęcie, że pustka to nie jest próżnia, to nie jest nicość, to nie jest niebyt. Pustka to powszechna rzeczywistość konwencjonalna pozbawiona właściwości. Najpierw należałoby wyjaśnić z perspektywy jakiej rzeczywistości należy rozpatrywać te twierdzenia. Twierdzenia rozpatrywane z perspektywy śunjaty są fałszywe. Pustka nie może być formą, bo w śunjacie forma jest niewidoczna i nie istnieje. Forma nie może być pustką z tego samego powodu. Twierdzenia te należy rozpatrywać wyłącznie z perspektywy rzeczywistości konwencjonalnej i tylko w tej rzeczywistości nabierają znaczeń. W pustce nie ma form, nie ma nawet domniemania istnienia form, więc mówienie cokolwiek o formie w pustce jest zupełnie bez sensu. Natomiast w rzeczywistości konwencjonalnej istnieją formy oraz istnieje domniemanie istnienia pustki. Tak więc mówienie o pustce w rzeczywistości konwencjonalnej jest jak najbardziej uprawnione. Twierdzenie „forma jest pustką” mówi nam o tym, że tak naprawdę wszystkie przedmioty i zjawiska są puste i nie posiadają formy. Co jest oczywiste. Natomiast twierdzenie „pustka jest formą” mówi nam o tym, że wszystkie formy za podstawę mają pustkę. Można posłużyć się porównaniem do złotej obrączki, gdzie obrączka jest formą, a złoto pustką. Więc, podobnie jak w tym przypadku złoto jest obrączką, tak pustka jest formą. A wszystko dlatego, że pustka jest podstawą wszelkiego przejawiania się zarówno w rzeczywistości konwencjonalnej, jak i w rzeczywistości śunjaty. Pustka to nie próżnia, nicość, niebyt. Pustka jest tworzywem wszelkich przedmiotów i zjawisk. Pustka zawiera się w każdej formie, jest wszystkim co widoczne dookoła. Pustka to cały nasz widoczny świat tyle tylko, że jest to świat przedmiotów i zjawisk bez właściwości. To ludzki umysł temu co widoczne nadaje właściwości, nadaje pustce formę. :)
Pustka jest formą – pustka przybiera formę – pustka jest tworzywem dla formy – forma zrobiona jest z pustki – w formie jest pustka – forma nie może istnieć bez pustki, ale pustka może istnieć bez formy.
Celem każdego buddysty jest doświadczyć Pustkę. Niewielu jednak posiada wiedzę, że jedynym sposobem jest poznanie jej poprzez zmysły. Pustka nie jest wizją, nie jest stanem psychicznym wygenerowanym przez umysł. Umysł poprzez swoje stany nie może odkryć Pustki. Pustka nie jest też wglądem. Zmiana rozumienia zjawiska nie prowadzi do poznania Pustki. Pustkę można zobaczyć (lub usłyszeć) jedynie wówczas, gdy w umyśle nie
pojawiają się stany psychiczne. Umysł, który nie znajduje się w jakimkolwiek stanie psychicznym jest umysłem widzącym (lub słyszącym) Pustkę.
